Жаның
- 0
- 0
Жаның,
Армандарға тұнған
Тәнің
Құр қалмаған жырдан.
Кешіре алсам, кешірермін бір күні
Жалғыздықтай жынды қылған түрпіні,
Мезгілінде ұмытылған күлкіні.
Сонда отқа лақтырармын
Жастық шақтың жарқырамай маңдайы,
Бәлкім өзім сәтсіздікпен тел өстім?!
Ажал – аңның кеберсіген маңдайы,
Арманымды қорғай алар емеспін.
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі