Өлең, жыр, ақындар

Мен білмеймін, не күтемін таңымнан

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2783
Мен білмеймін, не күтемін таңымнан,
Ертең атар рауандап?
Кім табылады сын сағатта жанымнан,
Кімдер кетер жамандап?
Құша алам ба бақытты көк, жер тіреп,
Бір-ақ минут, бір рет.
Соған жетсем, ей, мендегі шер жүрек,
Жылай көрме діріл ет.
Мен білмеймін, кімнен жүрмін бата алып,
Неге отырам қақшиып?
Тіршіліктің нағыз құлы атанып
Неге жүрмін басты иіп?
Өтуде өмір, қыркүйек те салқындап,
Өлім жайлы қаңғып ән.
Ақырғы сәт соққан кезде алқымды ап,
Елге немді қалдырам?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құлазытты түсі көк

  • 0
  • 0

Құлазытты түсі көк,
Қала кеші қайыңды.
Күз елемес ісі жоқ,
Мендей масаң шайырды.

Толық

Мен ақын боп сөйлеп тұрып мінбеден

  • 0
  • 0

Асқан жүйрік жылдарыңа не істерсің?
Аянышты әлсіреген үнменен:
«Жастығымды, мастығымды кеш» дерсің.
Мен ақын боп, сөйлеп тұрсам мінбеден.

Толық

Аманат

  • 0
  • 0

Туған бауыр, жүрегімде у, ішпей-жемей жаным мас,
Кез келеді қашсаң-дағы аттанатын сапарға.
Мен табынып жүргеніммен Мұқағали танымас,
Мен өлгенде мені тіпті Кеңсайға да апарма.

Толық

Қарап көріңіз