Өлең, жыр, ақындар

Ішкіш әйел

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 5287
Үкімет те алдады, дос та алдады.
Алдап кетті тағдырдың қосқан жары.
Ағайыннан, жердегі туыстардан
Жұлдыз жақын тәрізді аспандағы.
Бәрі есінде, алғашқы өкінген күн,
Ішке тартып үн-түнсіз отыр демін.
Ана болсам деп еді, үзілді үміт,
Сәби қалды үйінде жетімдердің.
Бақыт өзі немене? Атап қара,
Тіршілігі - жәй жүрген атақ қана.
Көз ашқалы көргені - тесік қалта,
Өмір сүрген мекені - жатақхана.
Қаңбақ өмір, ұстатты жел кемеден,
Сәті де жоқ бір жанға еркелеген.
Үміті жоқ, ертеңді ойламауға
Арақ ішіп алады ертеменен.
Жанарында тамшы боп тұнады арман,
Ішкіш етті, амал не, мына жалған.
Бір кезде ол аяулы қос ғашықтың
Тұңғышы еді-ау төңірден сұрап алған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақұлпа

  • 0
  • 0

Аязды шат күлкіге алмастырар
Шаңғыға сендей ешкім болмас құмар,
Орманға шақырғаның әлі есімде
Жауғанда біздің жаққа алғашқы қар.

Толық

"Ақиіс" - әннің аты

  • 0
  • 0

Адамға жаралмаған жағынуға,
Амал жоқ «Қоян жылдың» ауырында.
Ашасын мекендеген Жымпитының
Мұхтардың болды Мұхит ауылында.

Толық

Ауылдың тентек ұлдары

  • 0
  • 0

Әр үйдің бір-бір нәні едік,
Ақылға өзге көнбейтін.
Бәріміз онда бала едік,
Ұл-қыз деп ешкім бөлмейтін.

Толық

Қарап көріңіз