Өлең, жыр, ақындар

Қара торғай

  • 25.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1755
(Гүлсімге)

Кеудеңе біткен тынысты,
Үн етіп қана жасаған.
Өңшең бір сыңғыр күмісті,
Көмейді берген кім саған?
Ән сені, әлде, әнді сен
Жараттың ба екен — кім білсін,
Көзінде нұрың сол әсем,
Талантың ба екен, кім білсін!
Тап-таза құстың мінезі —
Көкте бір сайрар тұңғиық
Әмірші сондай бір өзің,
Әніңмен тұрсың тым биік.
Тап-таза құстың белгісі —
Басына қонар шынардың.
Алакөл үсті, ел іші
Сайратады екен сені әр күн.
«Туған жер қара торғайы,—
Деп еді сені бір аға,—
Аспаны, орман, тоғайы
Алатын әннен сыбаға!».
Болысып жүрсің әрдайым
Еліңнен алған бұл баға.
Жұлдызды болғай маңдайың,
Әнменен егіз бір бала!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақындар күнінде

  • 0
  • 0

Жүрегімнен тұңғыш ұшқан қарлығаш,
Аспанымда әдемі ізің қалды, рас.
Бір жыл болды, хабарың жоқ, қайдасың,
Басты сені көкірегіне қай құрдас?

Толық

Гүлнәр

  • 0
  • 0

Тұрмыс артқан серіліп қалың жүктен
Жазайын деп жақсы өлең жаным күткен.
Ер іздедім еңбегін ел білетін,
Аты әйгілі бір үлкен фабриктен.

Толық

Күйші

  • 0
  • 1

Шәміл деген бір бала.
Келді-дағы килікті.
Кездескені сол ғана,
Кеудемізге күй бітті.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар