Өлең, жыр, ақындар

Қара торғай

  • 25.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1726
(Гүлсімге)

Кеудеңе біткен тынысты,
Үн етіп қана жасаған.
Өңшең бір сыңғыр күмісті,
Көмейді берген кім саған?
Ән сені, әлде, әнді сен
Жараттың ба екен — кім білсін,
Көзінде нұрың сол әсем,
Талантың ба екен, кім білсін!
Тап-таза құстың мінезі —
Көкте бір сайрар тұңғиық
Әмірші сондай бір өзің,
Әніңмен тұрсың тым биік.
Тап-таза құстың белгісі —
Басына қонар шынардың.
Алакөл үсті, ел іші
Сайратады екен сені әр күн.
«Туған жер қара торғайы,—
Деп еді сені бір аға,—
Аспаны, орман, тоғайы
Алатын әннен сыбаға!».
Болысып жүрсің әрдайым
Еліңнен алған бұл баға.
Жұлдызды болғай маңдайың,
Әнменен егіз бір бала!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Петропавл қамалында

  • 0
  • 0

Өтпейді еш жерінен күн мен дыбыс,
Мәңгілік тас қараңғы, түн тым-тырыс.
Адамға адам жасар қиянатты
Тілсіз-ақ баяндаған бір тылсым күш.

Толық

Түн оттары

  • 0
  • 0

Күндізі ысып, түн мұздап,
Қостанай желі құбыладан.
Қарасу жолы тым ұзақ,
Қарасу жолы бұралаң.

Толық

Мен бақытты көрдім

  • 0
  • 0

Бақыт жайлы сан аңыз
Тыңдағаным бар еді.
Айтып жүрген әр ауыз
Ол жар еді, бала еді.

Толық

Қарап көріңіз