Өлең, жыр, ақындар

Қара торғай

  • 25.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1777
(Гүлсімге)

Кеудеңе біткен тынысты,
Үн етіп қана жасаған.
Өңшең бір сыңғыр күмісті,
Көмейді берген кім саған?
Ән сені, әлде, әнді сен
Жараттың ба екен — кім білсін,
Көзінде нұрың сол әсем,
Талантың ба екен, кім білсін!
Тап-таза құстың мінезі —
Көкте бір сайрар тұңғиық
Әмірші сондай бір өзің,
Әніңмен тұрсың тым биік.
Тап-таза құстың белгісі —
Басына қонар шынардың.
Алакөл үсті, ел іші
Сайратады екен сені әр күн.
«Туған жер қара торғайы,—
Деп еді сені бір аға,—
Аспаны, орман, тоғайы
Алатын әннен сыбаға!».
Болысып жүрсің әрдайым
Еліңнен алған бұл баға.
Жұлдызды болғай маңдайың,
Әнменен егіз бір бала!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған жер — алтын бесік

  • 0
  • 0

Атқан таң, арайлы күн, аманбысың?
Самғайды сахарадан саған құсым.
Қымыздай тәтті тірлік, көрмек тірлік,
Сүйем мен сені осынау далам үшін.

Толық

Айна тұма

  • 0
  • 0

Қалың бір көзден оңаша
Қапталда бұғып сен жатсың.
Айнаша десе айнаша,
Сүйкімді ғана бұлақсың.

Толық

Дария суреті

  • 0
  • 0

Жаяу жүріп кең көше Бегілікпен,
Жерге жетсең қаланың шегі біткен.
Ақ теректер судырлап қарсы алады
Арулардай алдыңнан сені күткен.

Толық

Қарап көріңіз