Өлең, жыр, ақындар

Сәкен аға

  • 09.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2364
Перзенті болғанымен бір әкенің
Қимайды ел бір әкеге нұр Сәкенің.
«Ақ сүтім, ақ перзентім, — дейді халық —
Жанының Альбатрос жыр Сәкенім».
Қашанда халық айтса, дәл айтады,
Тау құптап, бұлт тымағын шалқайтады.
Мандайын күн сәулеге ашып тастап,
«Жас қазақ Марсельезі» он айтады.
Атқыған ақ боранда ол қызыл жалын,
Шақырып айқасқа жас бауырларын,
Жан отын жалау етіп арманының,
Азаптың өзіне алған ауыр жатын.
Ертектен естуші едік кей ерлерді,
Көзімен мұндай ерді кімдер көрді?!
Біз көрдік сол бір ерді оқ астында
Бұғаулы бұзып шыққан тас көмерді.
Өзі солай, өзгеге әм соны шарт қып,
Найзағайды уыстап түнде жарқ-жұрқ,
Тар жолда ажалменен арпалыста
Шыққан кім азаттықты ту қып — шарт қып?
Ол ма? Ол Сәкен ата, Сәкен ата!
Еске алу Сәкен ағаны — азалы күн,
Атынан елімнің—азабының,
Атылсын қанды қолдар қарғыс оқпен,
Қорлаған Сәкен ары тазалығын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Майданбек

  • 0
  • 0

Жүруші ем
Біржан салша өлеңдетіп,
Ой шалқып,
Жас емендей күнде ержетіп.

Толық

Тарландар тазалықпен өтті десін

  • 0
  • 0

Біріңді мінеп,
Біріңді жақтарым жоқ -
Біріңді сілеп,
Біріңді мақтарым жоқ.

Толық

Қабдыкәрімге

  • 0
  • 0

Пәк едің таң нұрынан жаралғандай,
Жан күйге сол сәуле боп таралғандай.
Жайсаң ен іш дүниең шексіз сұлу,
Ақтоты нұрмен канат таранғандай.

Толық

Қарап көріңіз