Өлең, жыр, ақындар

Есіл

  • 02.12.2015
  • 0
  • 0
  • 6744
Есіл ағып барады, нұр жұмылып,
Жағада тал, терегі ырғатылып.
Айдында шортандары, шабақ қуған
Күмпілдетіп толқынды жарға сырып.
Есіл шалқып ағады-кең жайылып,
Мал жанын күзетіп жүр, Ел қайырып.
Атылып шығып жатыр-
Биік үйлер,
Ата мекен ежелгі жерді айырып.
Есіл терең ағады, шымырланып,
Иірім -жұдырықтай жұмырланып.
Аққу, қаздар жүзеді -
Ерке сылқым
Қыздардай биден қайтқан құмар қанып.
Есіл күліп,
Күрсініп , еркелейді ,
Төрт құбыла сай болып,
Жер - кеңейді.
Құшағына жарты әлем ендемейді,
Еш - өзен ,
Есіліме тең келмейді!.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жағалауда

  • 0
  • 0

«Ақ тас, қара тас,
Құлағымның суын аш!»–
Деп секеңдеп балалар,
Алақанын соғады.

Толық

Көрсетіп тұр

  • 0
  • 0

Бөкпен толы саптыаяқ
Босаған-ау, шамасы.
Көрсетіп тұр айтпай-ақ
Жеңі менен жағасы.

Толық

Ағайын, бейнет шексең

  • 0
  • 0

Ағайын, бейнет шексең-
Тағдыр,-десті,
Көрінбей жаулап алды,
Сыбыр, Есті.

Толық

Қарап көріңіз