Өлең, жыр, ақындар

Есіл

  • 02.12.2015
  • 0
  • 0
  • 7117
Есіл ағып барады, нұр жұмылып,
Жағада тал, терегі ырғатылып.
Айдында шортандары, шабақ қуған
Күмпілдетіп толқынды жарға сырып.
Есіл шалқып ағады-кең жайылып,
Мал жанын күзетіп жүр, Ел қайырып.
Атылып шығып жатыр-
Биік үйлер,
Ата мекен ежелгі жерді айырып.
Есіл терең ағады, шымырланып,
Иірім -жұдырықтай жұмырланып.
Аққу, қаздар жүзеді -
Ерке сылқым
Қыздардай биден қайтқан құмар қанып.
Есіл күліп,
Күрсініп , еркелейді ,
Төрт құбыла сай болып,
Жер - кеңейді.
Құшағына жарты әлем ендемейді,
Еш - өзен ,
Есіліме тең келмейді!.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қанатымен көлдің бетін

  • 0
  • 0

Қанатымен көлдің бетін
Жалап ұшты - шағала
Күміс толқын көк өрнегін
Алып қашпақ далаға.

Толық

Жаз жайлау

  • 0
  • 0

Жаз жайлау неткен кең еді.
Жұпарын желмен төгеді.
Балдырған тілді бұлақтар
Құлдилап шауып келеді.

Толық

Түстің екен - күреске

  • 0
  • 0

Түстің екен - күреске,
Айлаңды асыр - күшіңмен.
Кірістің бе бір іске
Күрмеуін шеш - тісіңмен.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар