Өлең, жыр, ақындар

Есіл

  • 02.12.2015
  • 0
  • 0
  • 7065
Есіл ағып барады, нұр жұмылып,
Жағада тал, терегі ырғатылып.
Айдында шортандары, шабақ қуған
Күмпілдетіп толқынды жарға сырып.
Есіл шалқып ағады-кең жайылып,
Мал жанын күзетіп жүр, Ел қайырып.
Атылып шығып жатыр-
Биік үйлер,
Ата мекен ежелгі жерді айырып.
Есіл терең ағады, шымырланып,
Иірім -жұдырықтай жұмырланып.
Аққу, қаздар жүзеді -
Ерке сылқым
Қыздардай биден қайтқан құмар қанып.
Есіл күліп,
Күрсініп , еркелейді ,
Төрт құбыла сай болып,
Жер - кеңейді.
Құшағына жарты әлем ендемейді,
Еш - өзен ,
Есіліме тең келмейді!.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шағала

  • 0
  • 0

Тербелген теңіз өрінде,
Толқынға төсін сүйдіріп,
Жарқылдап ұшар көгінде
Күмістей қанат су іліп.

Толық

Қала көшесінде

  • 0
  • 0

Жол үстінде бұрышта,
Үйреншікті-қоныста.
Таң азаннан қол жайып
Шықты пенде жұмысқа...

Толық

Қасымда Ел билеген

  • 0
  • 0

Қасымда Ел билеген,
Көрікті -Ағам,
Адам жоқ деп,
Ойлаушы ем, білікті одан.

Толық

Қарап көріңіз