Өлең, жыр, ақындар

Есіл

  • 02.12.2015
  • 0
  • 0
  • 7155
Есіл ағып барады, нұр жұмылып,
Жағада тал, терегі ырғатылып.
Айдында шортандары, шабақ қуған
Күмпілдетіп толқынды жарға сырып.
Есіл шалқып ағады-кең жайылып,
Мал жанын күзетіп жүр, Ел қайырып.
Атылып шығып жатыр-
Биік үйлер,
Ата мекен ежелгі жерді айырып.
Есіл терең ағады, шымырланып,
Иірім -жұдырықтай жұмырланып.
Аққу, қаздар жүзеді -
Ерке сылқым
Қыздардай биден қайтқан құмар қанып.
Есіл күліп,
Күрсініп , еркелейді ,
Төрт құбыла сай болып,
Жер - кеңейді.
Құшағына жарты әлем ендемейді,
Еш - өзен ,
Есіліме тең келмейді!.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таң.Түс.Кеш.Түн. Жер. Аспан

  • 0
  • 0

Арай шашып,
Күн шықты, ұясынан,
Қырқаның- қызыл жыңғыл қиясынан,
Шырылдап торғай- Елді оятып жүр

Толық

Қала көшесінде

  • 0
  • 0

Жол үстінде бұрышта,
Үйреншікті-қоныста.
Таң азаннан қол жайып
Шықты пенде жұмысқа...

Толық

Жүрдек поезд

  • 0
  • 0

Жолым түсіп,
Сапар шектім алысқа.
Арпалысып,
Тірлік деген жарыста.

Толық

Қарап көріңіз