Өлең, жыр, ақындар

Есіл

  • 02.12.2015
  • 0
  • 0
  • 7174
Есіл ағып барады, нұр жұмылып,
Жағада тал, терегі ырғатылып.
Айдында шортандары, шабақ қуған
Күмпілдетіп толқынды жарға сырып.
Есіл шалқып ағады-кең жайылып,
Мал жанын күзетіп жүр, Ел қайырып.
Атылып шығып жатыр-
Биік үйлер,
Ата мекен ежелгі жерді айырып.
Есіл терең ағады, шымырланып,
Иірім -жұдырықтай жұмырланып.
Аққу, қаздар жүзеді -
Ерке сылқым
Қыздардай биден қайтқан құмар қанып.
Есіл күліп,
Күрсініп , еркелейді ,
Төрт құбыла сай болып,
Жер - кеңейді.
Құшағына жарты әлем ендемейді,
Еш - өзен ,
Есіліме тең келмейді!.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Долы Қатын

  • 0
  • 0

Долы Қатын,
Ашуланса, Кектенсе.
Батыр туар- деген сөз бар ескіден.
Ал, Әулие,

Толық

Гүл өмір

  • 0
  • 0

Жұпар исін, бұрқыратса гүл егер,
Бақ ішінен ақырындап тере бер.
Қызыл іңір, тірегенде тұмсығын
Қабағыңнан түнді аунатып түрегел.

Толық

Ағайын, бейнет шексең

  • 0
  • 0

Ағайын, бейнет шексең-
Тағдыр,-десті,
Көрінбей жаулап алды,
Сыбыр, Есті.

Толық

Қарап көріңіз