Өлең, жыр, ақындар

Сахнаның серкесі

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1829
Жетпіс деген жеті белес қыр аттап,
Көңілдерде жақсы өлеңдей тұрақтап,
Ортамызда отыр бүгін Серағаң
Алатаудың секілді бір шыңы аппақ.
Сахнаға шықса ол мөлдір арындай,
Жұрт көздері қадалады жалындай,
Шашылады күлкі жазғы жауындай,
Дүрілдейді алақандар дауылдай.
Балаша ойнап, данаша ойлап міндетін,
Күнде ашады, сахнаның тың бетін.
Келеді ол шашып-төкпей арқалап,
Туған елдің махаббатын, құрметін.
Мінезінде қарапайым кішілік,
Бір өзінде жайма-шуақ кісілік.
Кең кеудесі кардиограмма секілді
Мың жүректі күнде алатын түсір
Туған елдің өнерінің өркеші,
Туған жердің өнерінің өлкесі,
Көп жасай бер,сахараның еркесі,
Көп жасай бер, сахнаның Серкесі!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бала марал

  • 0
  • 0

Көркіне көлге түскен тау таңғалып,
Ай тұрды аспанында арқандалып.
Су ішіп Жасыбайдан бала марал,
Жасқанып екі көзі жаутаң қағып.

Толық

Амудария — каспий

  • 0
  • 0

Айдалада, айналада
Ұйытқи соққан құм дауыл.
Аспанда күн қайнағанда
Қурап ұшар қырда гүл.

Толық

Қаршыға

  • 0
  • 0

(Әлжаппар Әбішевтің аузынан)
1
Қаршыға ұқсап көктің нүктесіне
Қалықтап тұрды алмай түкті есіне.

Толық

Қарап көріңіз