Өлең, жыр, ақындар

Тұлпардың өлімі

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 434
Аңыз еткен бар аймақ,
Тұлпар еді бір кезде.
Енді жаман сарайда,
Сүйелдей боп жүр көзге.
Барын салып баптаған,
Сері еді ғой иесі.
Тектілікті жақтаған,
Бар еді ғой киесі.
Таусылды да тұз-дәмі,
Иесі өтті өмірден.
Тіршіліктің ызғары,
Шалды мұны көңілден.
Керек етпес жұрт мұны,
Ұқпай тұлпар қадірін.
Іздеп тапты бір күні,
Иесінің қабірін.
Жас сорғалап көзінен,
Талай күндер жылады.
Әл қашқан соң өзінен,
Қайран тұлпар құлады.
Талайлардың асында,
Шапқан күндер, қызынып!
... Иесінің қасында,
Кетті сосын... үзіліп.
... Қайта тумас жұлдыз-күн,
Жанымда енді өзге мұң.
... Шоқып отыр бір құзғын,
Хас тұлпардың көздерін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақпын

  • 0
  • 0

Айтқан сөзі даритын,
Тасқа жазған тарихын,
Тағдырыңның өзегіне жармасқан,
Сөздері ше!

Толық

Құдайым-ау!

  • 0
  • 0

Құдайым-ау!
Бүгін бізді елеңіз,
Қоңыр күзде бақты кезіп келеміз.
... Сенің айтқан жылы сөзің – керемет,

Толық

Бұл дүниеде ең тәтті не, білдің бе?

  • 0
  • 0

Жанды тербеп жақсылықтың сый-үні,
Мойындайды мұны жұрттың дүйімі.
Адамзатқа әлімсақтан құдірет,
Ана деген - ұлылықтың биігі.

Толық

Қарап көріңіз