Өлең, жыр, ақындар

Жанартау

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 417
Тау еді бұл, асқақ ед,
Мінезі де жасын, ә?!
Жаудың бәрін жасқап ед,
Жақындатпай қасына.
Сезбей тірлік дауылын,
Тәкаппар боп тұратын.
Тау мінезді тау ұлы,
Тауға ұқсатқан мұратын.
Өкінбеді ол өткенге,
Кімге қашан сыр ашты?
... Етектегі көп пенде,
Күндейтіні рас-ты.
Асқақтығын күндеді ел,
Бар айыбы – биік-ті.
Ашулану білмеді ол,
Сабасына сыйыпты.
Өткен күннен жырлы ұран,
Жазылған-ды тасына.
... Жаймен жылжып бір жылан,
Шықты бір күн басына.
Масайрады сосын ол,
Биін билеп ирелең.
Пайда болды тосын ер,
Ешкімге бас имеген.
Тау еді ол самарқау,
Тектілік-ті торабы.
Оянды да жанартау,
Отпен оны... орады.
... Таудан тәлім ал, дәйім,
Құлағың сап ескі үнге.
Ал, жыланның хал-жайын,
Сұрамады ешкім де...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайтарым...

  • 0
  • 0

Адамзаттың зерттеп көрші мінезін,
Жаратқаннан кем санайды кім өзін?!
Бір-бірімен алысудан жалығып,
Іштей өзі жанығып,

Толық

Мендік шыдам үзіп кетер шылбырын...

  • 0
  • 0

Қатыгездің қанған кезде құмары,
Жүрегіме бар әлем кеп тұнады.
Ар мен дардың алаңына айналған,
Менің жаным – шыдамдылық сынағы.

Толық

Қара гүл

  • 0
  • 0

Түсінгенге – тағдырында,
Көз жасындай нала жүр.
Шалықтырар жанды мұңға,
Қырда өсетін қара гүл.

Толық

Қарап көріңіз