Өлең, жыр, ақындар

М. Ю. Лермонтовтан

  • 16.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1667
Жасырам дүниенің бәрінен мен,
Жанымның жұмбақ сырын мәлімдемен;
Қалай сүйдім, не үшін мен азап шектім,
Қазысы жалғыз құдай арым менен!
Ақтарып екеуіне қайғы-мұңды,
Күтемін өздеріннен қайырымды,
Үкімін менің үшін бере берсін,
Қайғылы кім жасаса тағдырымды;
Аяқтан надан шуы шала алмайды,
Ешбір даң асқақ жанға сала алмайды.
Мейлі теңіз толқыны шулай берсін,
Жартасты жабылғанмен ала алмайды;
Маң дайы сол жартастың бұлтқа ұласқан.
Қос дүлей мекені оның бауыр басқан.
Дауыл мен найзағайға тілдеседі,
Басқаға күні жоқ қой сырын ашқан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нарзан қайнары

  • 0
  • 0

Аспанның ақ бұлтын ап,
Жер астына сүңгіген.
Бұлақ болып бұрқылдап,
Атқылаған үңгірден.

Толық

Самед вургун

  • 0
  • 0

Каспийдің толқынындай күркіреген,
Неліктен тына қалды шіркін өлең.
Жабырқап ауру жеңіп жатыр ақын,
Қоштасып өзінің ел-жұртыменен.

Толық

Төлендіге

  • 0
  • 0

Сені тәуір көріп ем,
Бармысың сен Төленді.
Өзім жазып беріп ем,
Бақытыңа өлеңді.

Толық

Қарап көріңіз