Өлең, жыр, ақындар

М. Ю. Лермонтовтан

  • 16.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1606
Жасырам дүниенің бәрінен мен,
Жанымның жұмбақ сырын мәлімдемен;
Қалай сүйдім, не үшін мен азап шектім,
Қазысы жалғыз құдай арым менен!
Ақтарып екеуіне қайғы-мұңды,
Күтемін өздеріннен қайырымды,
Үкімін менің үшін бере берсін,
Қайғылы кім жасаса тағдырымды;
Аяқтан надан шуы шала алмайды,
Ешбір даң асқақ жанға сала алмайды.
Мейлі теңіз толқыны шулай берсін,
Жартасты жабылғанмен ала алмайды;
Маң дайы сол жартастың бұлтқа ұласқан.
Қос дүлей мекені оның бауыр басқан.
Дауыл мен найзағайға тілдеседі,
Басқаға күні жоқ қой сырын ашқан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бестау бауырында

  • 0
  • 0

Аспанға сырлы жебедей
Шаншылып қалған көк таулар.
Толқынға батқан кемедей
Бұлттарға батпай тоқтаңдар!

Толық

Аманқарағай

  • 0
  • 0

Жан-жағының бәрі бақ,
Бәрін оған сыйлаған.
Әттең, сараң табиғат
Бір өзенін қимаған.

Толық

Есіңе ал

  • 0
  • 0

Болдың ба сен Волховта,
Көрдің бе оның орманын
Сол орманның әр талын
Өз жанымдай қорғадым.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер