Өлең, жыр, ақындар

Аспандар

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2318
Терезені қаққаны жас тамшылар
Үйге енуге асыққан аспан шығар...
Жолдас аспан! Бұлтыңмен жоғары шық,
Серік іздеп түн ұйқың қашқан шығар.
Біздің үйде мың аспан жатыр шөгіп,
Сен соларға боларсың жақын серік,
Әр аспанның мұнартып өз биігі,
Әр жұлдызы жатады ақынша өліп.
Төбесінде тұратын жарқырап ай,
Аспаны бар Пушкиннің жарқын арай.
Иықтасқан сонымен бір аспан бар,
Салып кеткен арттағы халқына Абай.
Бұлт көздерін қан басып талауратқан,
Некрасов аспаны анау жатқан.
Аспаны бар тәкаппар Лермонтовтың
Найзағайдан тұманда алау жаққан.
Осылардай үйімде мың аспан бар.
Солар менің кеудемнен жырды ашқандар.
Жолдас аспан, сен де кел,жоғары шық,
Аспан, аспан өзіммен сырлас жандар



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрек туралы екі өлең

  • 0
  • 0

I
Бірде ол қатты соғады,
Соғады ол бірде әлсіз.
Бұрқырап жел бораны,

Толық

Неге кінә қоясың?

  • 0
  • 0

— Қалай болып кеткен?— деп,
Сын қоясыз қазір сіз.
Жас ем онда көкпеңбек,
Сақал-мұртсыз, әжімсіз.

Толық

Таң атқанда

  • 0
  • 0

Ақырын күліп таң атқанда,
Көк атылас жамылып.
Кең даланы оятқанда,
Таң дабылы қағылып.

Толық

Қарап көріңіз