Өлең, жыр, ақындар

Жеңеше

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2710
Жеңешетай, шыным, сырым,
Бірің балсың, бірің шырын.
Отырсайшы жаныма кеп,
Қайнайды ғой ірімшігің.
Махаббатты өртеп өткен,
Жыршы едің ғой ертек еткен.
Сағындым мол мейіріңді,
Ана болып еркелеткен.
Бірде балап құрдасыңа,
Бірде ұқсатып сырласына,
Көтеруші ең оны дағы,
Әзіл айтсам мүдде асыра.
Салқын самал майда лебің,
Жаз бейнелі жаңдары едің.
Уылжыған уыз сындар,
Сол жеңешем қайда менің,
Сен ойлайсың аға қамын,
Болмаса деп балада мін.
Күйбеңменен жүрсің неге,
Көп еді ғой қалағаның.
Бірің жазсың, бірің көктем,
Қайран дәурен дүрілдеткен,
Сенің әсем әнің еді-ау
Айна көлді дірілдеткен,
Қайратты едің, қажырлы едің,
Алысқанда жәбірледің.
Жеңешетай, сағындым ғой,
Қайда сол бір әзілдерің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

"Шыңбұлақ"

  • 0
  • 0

Беткейінен өріліп,
Биікке ағаш бойлаған.
Жатқан құздар керіліп,
Көркіне жанар тоймаған.

Толық

Өкінішке оранып...

  • 0
  • 0

Адамның тірлікте
құмарта өпкені,
Көл-көсір дүние
гүл атқан көктемі.

Толық

Түн аунап тізесінде

  • 0
  • 0

Салқын самал.
Тау баурайы соншама көркем еді,
Аңыз дерсің естіген ертедегі.
Түн аунап тізесінде жасыл белдің,

Толық

Қарап көріңіз