Өлең, жыр, ақындар

Көңіл күйі

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2201
Шаршамас, сірә, бұл ақын,
Шаршатпай күңді қартамыс.
Мезгілі жоқ бір тынатын,
Өмірде мынау арпалыс.
Қиындық алдан күтпесең,
Кім жақсылық берем дер.
Ұзақ жолдай бітпе сен,
Ей, періште өлеңдер,
Өзіңе үміт жалғадым,
Құзарға қонған бір емен.
Көп те ғой менің арманым,
Қысқа өмір саған тілемен.
Көремін кейде биіктен,
Көгілдір сағым көшкенін.
Бұл сырды бұрын біліп пе ем,
Біреуге керек өшкенің.
Біреуге керек жанғаның,
Жанары толып қарайды.
Үмітін жалғап алға күн,
Атады таңдар арайлы.
Аттанам арман жолға мың,
Артта да қалам үлгірмей.
Біреуге керек солғаның,
Үзілген балғын бір гүлдей
Біреуге керек жеткені,
Қолыңның сонау Айға нақ.
Өмірдің тар ғой өткелі,
Кететін кейде тайғанап.
Үлкені дей бер олжаның,
Қаршыға болып жыр ілсең.
Досқа да таба болғаның,
Абайсыз жолда сүрінсең.
Күндерді күтем асығып,
Көңілді әнмен уатып.
Алдымен сырды жасырып,
Артынан жүрме жұбатып.
Соғады тынбай жүрегім,
Шалқиды тынбай бір айдын.
Күлсем де шын күлемін,
Жыласам шын жылаймын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кезеңге шыққанда

  • 0
  • 0

Басынан мұнар кетпей көлбеген көк,
Жатыр ғой биік Жоңғар көлденеңдеп.
Сайрамдай сұлу көлін ортаға алып,
Қос тауым,

Толық

Солдат биі

  • 0
  • 0

Қандай әсем айлы, жарық,
Самал ескен жазғы таң.
Ерке қызды еске салып
Күлімдейді ақ шолпан.

Толық

Бекініс

  • 0
  • 0

Құйылған құзар шыңнан құлап еркін,
Құйғытқан құба жонда құлагерсің!..
Жазықта жазым болса өкінішті,
Құласа, шын биіктен құлап өлсін, —

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер