Өлең, жыр, ақындар

Көңіл күйі

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1692
Шаршамас, сірә, бұл ақын,
Шаршатпай күңді қартамыс.
Мезгілі жоқ бір тынатын,
Өмірде мынау арпалыс.
Қиындық алдан күтпесең,
Кім жақсылық берем дер.
Ұзақ жолдай бітпе сен,
Ей, періште өлеңдер,
Өзіңе үміт жалғадым,
Құзарға қонған бір емен.
Көп те ғой менің арманым,
Қысқа өмір саған тілемен.
Көремін кейде биіктен,
Көгілдір сағым көшкенін.
Бұл сырды бұрын біліп пе ем,
Біреуге керек өшкенің.
Біреуге керек жанғаның,
Жанары толып қарайды.
Үмітін жалғап алға күн,
Атады таңдар арайлы.
Аттанам арман жолға мың,
Артта да қалам үлгірмей.
Біреуге керек солғаның,
Үзілген балғын бір гүлдей
Біреуге керек жеткені,
Қолыңның сонау Айға нақ.
Өмірдің тар ғой өткелі,
Кететін кейде тайғанап.
Үлкені дей бер олжаның,
Қаршыға болып жыр ілсең.
Досқа да таба болғаның,
Абайсыз жолда сүрінсең.
Күндерді күтем асығып,
Көңілді әнмен уатып.
Алдымен сырды жасырып,
Артынан жүрме жұбатып.
Соғады тынбай жүрегім,
Шалқиды тынбай бір айдын.
Күлсем де шын күлемін,
Жыласам шын жылаймын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрекпен сырласу

  • 0
  • 0

Дейді маған дәрігерім, қозғалма,
Бірақ ақын ойланбайтын, кез бар ма.
Ақ палата ішіндегі тірлікпен,
Тағы да бір қимас күнім озды алға.

Толық

Сыр берме

  • 0
  • 0

Көрмегелі көп болып дала — қызды,
Көңіл бірдей желпініп алақызды.
Көздер бар ғой отырар төне түсіп,
Ұмытып ойнап жүрген балаңызды.

Толық

Маңырақ

  • 0
  • 0

Жанымды бір көргеннен жадыратқан,
Жер бар ма, шіркін, өтер Маңырақтан.
Бір кезде осы ауылда, осы маңда,
Естай да "Назқоңырын" аңыратқан.

Толық

Қарап көріңіз