Өлең, жыр, ақындар

Көңіліме күй орап

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2163
Көздеп мені атса – дағы қиянат,
Күндеп барып батса да күн қиялап.
Жүреді арман көңіліме ұялап,
Жабырқасам жадыратып күй орап.
Өсектесе кейбіреулер күңкілдеп,
Оған көңіл бөлмеймін де кімсің деп.
Туған жердің топырағына гүл егем,
Іздерімде жайқатылып тұрсын деп.
Кейде мұңмен іштей жүдеп бұйықсам,
Ауыр ойлар жаныштаса иықтан.
Достарым бар қуанатын жақсыма,
Алып шығар мені осынау тұйықтан.
Қуанады биіктесем достарым,
Қуанады аласарсам қастарым.
Көңілім ғой адал досқа тосқаным,
Жүрегім ғой айқара мол ашқаным.
Кейде өңімде қуаныш бар, жасу бар,
Кейде өткел бермейді де асулар.
Бәріне де мойымайтын жүректе —
Ыстық қан бар, ашыну бар, ашу бар.
Көздеп мені атса – дағы қиянат,
Күндеп барып батса да күн қиялап.
Жүреді арман көңіліме ұялап,
Жабырқасам жадыратып күй орап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрегімді айықпас

  • 0
  • 0

Өлеңнің өрнегіне үңілемін,
Айта алмаймын деп тіптен жұмыссызбын.
Өтіпті тағы да бір аяулы күн,
Арқалап бір бейбақтың қаяу мұңын.

Толық

Прикамье

  • 0
  • 0

Прикамье көнелердің көзіндей,
Көреді ол бар ұлтты да өзіндей.
Көпті кешкен абзал жаны алаңдап,
Ақ таңды да атырады көз ілмей...

Толық

Ақын емен

  • 0
  • 0

Мен әлі аты шулы ақын емен,
Доспын бірақ ақынның атыменен.
Жүрсем бірге, япыр-ау, жатсам жанда,
Қашпаса керек өлең заты менен.

Толық

Қарап көріңіз