Өлең, жыр, ақындар

Көңіліме күй орап

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2164
Көздеп мені атса – дағы қиянат,
Күндеп барып батса да күн қиялап.
Жүреді арман көңіліме ұялап,
Жабырқасам жадыратып күй орап.
Өсектесе кейбіреулер күңкілдеп,
Оған көңіл бөлмеймін де кімсің деп.
Туған жердің топырағына гүл егем,
Іздерімде жайқатылып тұрсын деп.
Кейде мұңмен іштей жүдеп бұйықсам,
Ауыр ойлар жаныштаса иықтан.
Достарым бар қуанатын жақсыма,
Алып шығар мені осынау тұйықтан.
Қуанады биіктесем достарым,
Қуанады аласарсам қастарым.
Көңілім ғой адал досқа тосқаным,
Жүрегім ғой айқара мол ашқаным.
Кейде өңімде қуаныш бар, жасу бар,
Кейде өткел бермейді де асулар.
Бәріне де мойымайтын жүректе —
Ыстық қан бар, ашыну бар, ашу бар.
Көздеп мені атса – дағы қиянат,
Күндеп барып батса да күн қиялап.
Жүреді арман көңіліме ұялап,
Жабырқасам жадыратып күй орап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шекара

  • 0
  • 0

Туған топырақ,
Адамның жер — Анасы!
Тұтасқан татулықпен ел арасы.
Араны бөлгенімен шек — сызығы,

Толық

Құм суреті

  • 0
  • 0

Қиыр-қиыр, қиыр құм,
Сұр жыландай иір құм.
Қадау-қадау сексеуіл,
Буын-буын бұйырғын.

Толық

Еркелеймін

  • 0
  • 0

Дарқансың-ау, мынау шексіз далаңдай,
Еркелеймін, өз қолтума балаңдай.
Таңданудан, таңырқаудан тана алмай,
Кетіп барам шырыныңа қана алмай,

Толық

Қарап көріңіз