Өлең, жыр, ақындар

Көңіліме күй орап

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2324
Көздеп мені атса – дағы қиянат,
Күндеп барып батса да күн қиялап.
Жүреді арман көңіліме ұялап,
Жабырқасам жадыратып күй орап.
Өсектесе кейбіреулер күңкілдеп,
Оған көңіл бөлмеймін де кімсің деп.
Туған жердің топырағына гүл егем,
Іздерімде жайқатылып тұрсын деп.
Кейде мұңмен іштей жүдеп бұйықсам,
Ауыр ойлар жаныштаса иықтан.
Достарым бар қуанатын жақсыма,
Алып шығар мені осынау тұйықтан.
Қуанады биіктесем достарым,
Қуанады аласарсам қастарым.
Көңілім ғой адал досқа тосқаным,
Жүрегім ғой айқара мол ашқаным.
Кейде өңімде қуаныш бар, жасу бар,
Кейде өткел бермейді де асулар.
Бәріне де мойымайтын жүректе —
Ыстық қан бар, ашыну бар, ашу бар.
Көздеп мені атса – дағы қиянат,
Күндеп барып батса да күн қиялап.
Жүреді арман көңіліме ұялап,
Жабырқасам жадыратып күй орап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түн даланы тербетіп

  • 0
  • 0

Әлдилейді түн даланы тербетіп,
Анау тұрған дала ғажап желдетіп.
Дала жазық далада қыр, жыра бар,
Мінездер бар сол сияқты кем-кетік.

Толық

Жартас

  • 0
  • 0

Қара жартас, мелшиіп тіл қатпайсың,
Толқындарды кеудеңде тулатпайсың,
Сен неге кілт өзгердің, біле алмадым,
Тек қана үнсіздікті құндақтайсың.

Толық

Ата-мекен

  • 0
  • 0

Мекен ғой бұл тұлпардың ізі қалған,
Көкжиекті жүріпті жүзіп арман.
Домбырадан бір мезгіл күй толастап,
Арулардан нәзік ән үзіп алған...

Толық

Қарап көріңіз