Өлең, жыр, ақындар

Құтты мекен

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2704
Жатырсың кең көсіліп, құтты мекен,
Жаныңды біреу мендей ұқты ма екен.
Сыңғырлаған бұлақтың сұлу үнін,
Құмартқанда кәусардай жұтты ма екен.
Жұтса жұтқан болар-ау, кім біледі,
Жаныма бір жақындық білдіреді.
Өзіңе сәлем жолдап қалып еді,
Аяулы Алатаудай шың жүрегі.
Қалмайын қарыздар боп бүгінде мен,
Алаңсыз ақ көңілім бүгілмеген.
Аунап жатқан көк толқын жағасынан,
Гүл теріп бұрын сенде жүгірмеп ем.
Сол гүліңді кеудеме басайын ба,
Әлде бір толқының боп тасайын ба.
Самалың боп жеңгемнің ақ жаулығын,
Қолаң шаштан сусыта қашайын ба.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыр алыбы

  • 0
  • 0

Жамбыл даусы саңқ етті құлағыма,
Жақсы жыр жан қысылса туады да.
Жаңғырып жатты үні алатаудан,
Жүз жастың жеңдірмеген тұзағына.

Толық

Бір уыс топырақ

  • 0
  • 0

Қаншама артық болса да
басқа қала,
Жетер ме өз туған жер,
тас қораңа.

Толық

Мен қашан...

  • 0
  • 0

Мен қашан сені ойламай көзімді ілдім,
Сенсең де,
Сенбесең де өзің білгін.
Хабарсыз жүрсең-дағы,

Толық

Қарап көріңіз