Өлең, жыр, ақындар

Құтты мекен

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2731
Жатырсың кең көсіліп, құтты мекен,
Жаныңды біреу мендей ұқты ма екен.
Сыңғырлаған бұлақтың сұлу үнін,
Құмартқанда кәусардай жұтты ма екен.
Жұтса жұтқан болар-ау, кім біледі,
Жаныма бір жақындық білдіреді.
Өзіңе сәлем жолдап қалып еді,
Аяулы Алатаудай шың жүрегі.
Қалмайын қарыздар боп бүгінде мен,
Алаңсыз ақ көңілім бүгілмеген.
Аунап жатқан көк толқын жағасынан,
Гүл теріп бұрын сенде жүгірмеп ем.
Сол гүліңді кеудеме басайын ба,
Әлде бір толқының боп тасайын ба.
Самалың боп жеңгемнің ақ жаулығын,
Қолаң шаштан сусыта қашайын ба.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алғашқы мұң

  • 0
  • 0

Жүрмісің аман-есен, жеңгелерім,
Өзіңе қандай жанды теңгерермін.
Әзілің шалқып жатқан шалқардайын,
Толқынды құшақтаған мен кемерің.

Толық

Түс көрдім мен

  • 0
  • 0

Түс көрдім мен,
Түсімде сені көрдім.
Қандай ғажап тасыған көңілі ердің.
Шалғылары жетілген мұзбалақтай

Толық

Талай сапар жалғасар

  • 0
  • 0

Жалғанда жақсылықтан үмітті көп,
Жаныңды түлетпей ме тұнық тілек.
Жазықсыз кіналаудан мен аулақпын,
Айтуға көңіл қимас ұмытты деп.

Толық

Қарап көріңіз