Өлең, жыр, ақындар

Құтты мекен

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2814
Жатырсың кең көсіліп, құтты мекен,
Жаныңды біреу мендей ұқты ма екен.
Сыңғырлаған бұлақтың сұлу үнін,
Құмартқанда кәусардай жұтты ма екен.
Жұтса жұтқан болар-ау, кім біледі,
Жаныма бір жақындық білдіреді.
Өзіңе сәлем жолдап қалып еді,
Аяулы Алатаудай шың жүрегі.
Қалмайын қарыздар боп бүгінде мен,
Алаңсыз ақ көңілім бүгілмеген.
Аунап жатқан көк толқын жағасынан,
Гүл теріп бұрын сенде жүгірмеп ем.
Сол гүліңді кеудеме басайын ба,
Әлде бір толқының боп тасайын ба.
Самалың боп жеңгемнің ақ жаулығын,
Қолаң шаштан сусыта қашайын ба.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таңбалы

  • 0
  • 0

Қарайтын кірпік ілмей таңға мынау,
Тұрсың ба аман-есен,
Таңбалым-ау!
Тасынан елік тайған,

Толық

Бас киім

  • 0
  • 0

Көкжиектен әрі аунап,
Күн де батып кеткен-ді.
Дала жүзі алаулап,
Ақырғы рет өпкен-ді.

Толық

Құрбым менің

  • 0
  • 1

Төл едік туған бір жылда,
Құлын тайдай тебіскен.
Тепкілеп төсін қырдың да,
Бір аяқ астан тең ішкен.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер