Өлең, жыр, ақындар

Құтты мекен

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2727
Жатырсың кең көсіліп, құтты мекен,
Жаныңды біреу мендей ұқты ма екен.
Сыңғырлаған бұлақтың сұлу үнін,
Құмартқанда кәусардай жұтты ма екен.
Жұтса жұтқан болар-ау, кім біледі,
Жаныма бір жақындық білдіреді.
Өзіңе сәлем жолдап қалып еді,
Аяулы Алатаудай шың жүрегі.
Қалмайын қарыздар боп бүгінде мен,
Алаңсыз ақ көңілім бүгілмеген.
Аунап жатқан көк толқын жағасынан,
Гүл теріп бұрын сенде жүгірмеп ем.
Сол гүліңді кеудеме басайын ба,
Әлде бір толқының боп тасайын ба.
Самалың боп жеңгемнің ақ жаулығын,
Қолаң шаштан сусыта қашайын ба.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жағалауда

  • 0
  • 0

Белгісіз теңіз кәні,
Бұлты кәні,
Тұтасып аспанға бу ұмтылады.
Тентек қой, теңіз жаны көнбес тегі,

Толық

Шоқан ескерткішіне қарап

  • 0
  • 0

Толастамай маңайынан құс үні,
Бір өзіне баурап
Көрген кісіні Академия алаңынан Алысқа
Асқақ қарап тұр Шоқанның мүсіні.

Толық

Қыр қызғалдағы

  • 0
  • 0

Түн еді ол — қыз көзін ілмеген,
Жұлдыздар жымиып күлмеген.
Түн еді ол табиғат дүлейің
Дүниеде не барын білмеген.

Толық

Қарап көріңіз