Өлең, жыр, ақындар

Жамбыл ата жерінде

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1572
Жеріңе келіп тұрмын, Жамбыл ата,
Кеудемнен кербез көлге ән құлата.
Жасынды бер деп, сірә, тілемеймін,
Ақжолтай батаңды бер, даңғыл ата.
Сырым бар қырмызы гүл далам жапқан,
Арманым бар алдымда алаңдатқан.
Жалыным бар сөнбейтін жүрегімде,
Тұрса да күні-түні борандап маң.
Жырым бар балаусалау қатаймаған,
Отықпаған соны да, отаймаған.
Жүрісімде жоқ әлі тұлпар шабыс,
Тұяғынан шаң бүркіп атойлаған.
Жайым бар асқақ сөйлеп шалқымаған,
Көңіл қырын кей-кейде қалқып алам.
Бар болғаны қазақтың өз қызымын,
Қалыптасқан қашанғы қалпы маған.
Кеудемде дамылдатам дала көркін,
Дала боп тынысымды алам еркін.
Жарыл – дағы ағыңнан батаңды бер,
Шырағың дейтін болсаң жана берсін,
Өлең, сенің тербелем құшағыңда,
Бойымды алдырмай-ақ күш – ағынға.
Арман жоқ, ақын ата, егер де мен,
Қалғып кетсем жақсы жыр құшағында.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыр - мұнара

  • 0
  • 0

Қадырың асқан туыс,
Құрбыңа да,
Басында қабіріңнің тұрмын, Ана!
Отыз жыл ортаға сап оралғанда,

Толық

Сенің саусағың

  • 0
  • 0

Өңімнен қаным қашып, сұлық түсіп,
Ащы ойлар жүрегімді тіліп түсіп.
Жатқан жерден, апашым, өмір бердің,
Жатырмын тірлікті енді күліп, құшып.

Толық

Сапарда туған сан ойлар

  • 0
  • 0

Дұғай сәлем еліме Омбыдағы,
Омбы деген білімнің мол бұлағы.
Қарасаңыз Омбының өткеніне,
Талай терең ойларға шомдырады.

Толық

Қарап көріңіз