Өлең, жыр, ақындар

Бір шыбық

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1242
Еске еріксіз түсіретін түз гүлін,
Албырт едік елеңдеген біз бұрын.
Зымыраған уақыт па әлде белгісіз,
Сол күндердің тыныштығын бұзды кім.
Қайран сол бір балдан шырын балалық,
Саумал қымыз кеткен бойға таралып.
Ескерусіз сол күндерді еске алып,
Мен отырмын ой тұманға оранып.
Кетірмеші сол ойымның тынышын,
(Бұл өмірді қызықтаймын кім үшін).
Әлде анау атпаған таң, нұр үшін,
Әлде осынау толғағы көп жыр үшін.
Көріп өскен шілдесін де боранын,
Қарлығашы мен бе екенмін даланың.
Далаға ұсап буырқанып, жадырап,
Далаға ұсап тынысымды аламын.
Далаға ұсап жадырап бір үн қатам,
Гүл бақтарға сол үнімді тыңдатам.
Туған жердің ойнақ салып төсінде,
Бір жүрекке таң боп атып жүр ботаң.
Далаға ұқсас тынымы жоқ тіршілік,
Жасыл ойнап, қара бұлты күрсініп.
Сол даланың жартасында ырғалып,
Майысады көлге төніп бір шыбық.
Жартастағы жалғыз өрім бір шыбық,
Қалмаса екен жапырағы қыршылып.
Өз даласы алақанда аялап,
Өз даласы қойды – ау соны жыршы ғып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Баян аты белгілі баяғыдан

  • 0
  • 0

Баян атың белгілі баяғыдан,
Баян десем жапырақ жаяды жан.
Баурайында жасаған өнерлі ұрпақ,
Баянына арнамай,

Толық

Шертіл бүгін

  • 0
  • 0

Жоқ менің тірі жанға қастандығым,
Бақытым тайған емес бастан бүгін.
Жыр болып, жүрегіңе қайта оралар,
Алдыма адалдықпен тосқан гүлің.

Толық

Еркелеймін

  • 0
  • 0

Мынау ауыл Жуалының төрі екен,
Қонған жері Қаратаудың өрі екен.
Келген бетте кең пейілін жайып сап,
Қонақтарды қарсы ап жатыр Жұрекең.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер