Өлең, жыр, ақындар

Қарагер

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1887
Қамшылай жөнелгенде Қарагерді,
Бұрқ етіп артында шаң қала берді.
Қарагер қанат бітіп бұлдырайды,
Жолдағы тамсандырып тана көлді.
Тыпыршып жер тарпыған жаңа ғана,
Ойқастап қарагер мен қара бала,
Тізгінді тежеп қалып жөнелгенде,
Құйылды құстай самғап бара-бара.
Жүрек те дамылы жоқ дүрсіл қақты,
Далаңыз нәзік ару бір сымбатты.
Тұяқтың дүбіріне тасырлаған,
Жартас тұрғай, жаңғырып шың тіл қатты.
Желпіді майда қоңыр тау самалы,
Тұяқтан нөсер сезім жауса–дағы.
Қара ұлдың Қарагердей қайсарлығын
Бұлаң біткен жыр етіп тауыса алмады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Серпілу

  • 0
  • 0

Мен жүрмін Алатаудың құшағында,
Қаласам,
Қияндарға ұшамын да.
Қаласам,

Толық

Есімде жас төгілтіп мұңайғаным

  • 0
  • 0

Есімде жас төгілтіп мұңайғаным,
Кеп-кеше қарғыс айтып "құдайға" мың.
Соның бәрі көңілден ұмыт болып,
Сенің айтқан, жаным-ау, ұнайды әнің.

Толық

Қас қыранның ажалы

  • 0
  • 0

Құзар шың,
Аслан астынан,
Шабытты ұшқан қас қыран
Ұяға кештеу оралды,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер