Ғашығым менің

Жанымда жүріп,жаныма медет Боласың ба?
Жанымда менің Айтшы,мәңгі Қаласың ба?
Немесе менің жүрегіммен ойнап,
Бәз біреудең құшағына кетіп Қаласың ба?

Қаласаң,тәжмаxалдай сарай құрып берейін бе?
Сені мазаламай өмірінен біржола кетейін бе?
Басқа қыздарды сүйе алмаймын, мен,
Өзіне құс болып қайта айланып келейін бе?

Мен маxаббат не екенін білмеймін,
Бірақ,сенің маxаббатыңды іздеп шөлдеймін.
Шынымен де сені ойлай берем неге?
Маған не болған өзі білмеймін.

Тағдырыма жазылғанды қайтем, көрем-ді,
Қарғап,сілеп өтемін мен көктем-ді.
Саған-ақ өлең арнаймын,білесің бе?
Сенімен қидырғым келген еді некем-ді.

Қазір керек емес маған ешкім,
Ешкімді сүймеймін деп шештім.
Саған ренжімеймін,өкпем жоқ,
Білесің бе,мен бәрін кештім.

Жүрекке әмір жүрмейді әттең-ай,
Саған ғашық болғам,көктем-ай.
Нестейін,неғыламын айтшы мен?
Ол шақтың да өткен-ай.

Саған өлең арнап,әлемге жар салайым ба?
Сенсіз өмір сүре алмаймын,сені алып қашайым ба?
Келісімінді берсен егер көріктім-ау,
Сені өзіме өмірлік серік етіп алайың ба?

Сен әлі баласың сүйе алмайтың,
Мен ғашықпын,сенің артынан қалмайтың.
Батылым жетпейді,сенің алдына барып,
Сүйем сені деп, айта алмаймын.

Менің мына өлеңдерім бос қиял, сандырақ,
Үй жағыннаң шықпаймын түнде қаңғырып-ақ.
Мас болып кейде,қараңғы көшеде,
Кетемін өз аяғыма,өзім шалынып құлап.

Ұрттап жіберемін төзімім таусылса арақты,
Желі арқылы саған жазған xатым бармапты.
Мені жек көрсен сонша ма,сен,
Атып таста,әкеп берейін қолына қару-жарақты.

О,тағдыр-ай неткен қатал едің,
Жүректін таппай қойдым емін.
Мүмкін үмітімді үзіп,біржола,
Ұмытып кетейім бе,ғашығымды менің?

---