Ұйқыдан теңіз оянып
- 0
- 0
Жаздың жайлы бір кеші еді,
Жағаны ымырт жайлаған.
Сусылдап толқын еседі,
Жұпар иіс бүркіп айналам.
Күз
Ақ қайың төкті суға жапырағын,Шымырлап беті күліп жатыр ағын.
Мынау дүние сабырлы түрге еніпті,
Күз жайлап жерімнің кең атырабын.
Бұлт жүзді айдын көлде алашабыр,
Жалт ете қап толқынға тараса нұр.
Алтын жапырақ қайыңнан құлап жатыр,
Өрнек сап су бетіне тамаша бір.
Дегені ме кетпесін өкпек өтіп,
Құстар да қалыпты ғой шетке кетіп.
Ажарын сұлу жаздың тайсалдырып,
Томсартыпты гүлдерді өкпелетіп.
Даланың сарғыш тартып атырабы,
Күз тырнағын гүлдерге батырады.
Өмірдің өзі-дағы далаға ұқсас:
Көктем күліп, күз ойлы жатыр әне.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Алаң – теңіз, адам – толқын
- 0
- 0
Қызыл алаң!
Тас көше түзу кеткен,
Қызыл нұр қыз жүзінде сызылды еппен
Жұлдызы Кремльдің жарқыраса,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Неге сүрағына жауабын жазып қойған?
??? -
Неге сүрағына жауабын жазып қойған?
??? -
Ақпейіл
Өте қызықты және түсінікті -
Нұрасыл
Керемет емес емес
Элина
Ең керемет әрі оңай