Өзіңе
- 0
- 0
Бір бұл емес өзіңе аттағаным,
Сүюші ем шаңқай күннің аптағанын
Өзіңе бір нәзік өн арнай келіп,
Өзіңе бір нәзік сыр ақтарамын.
Күз
Ақ қайың төкті суға жапырағын,Шымырлап беті күліп жатыр ағын.
Мынау дүние сабырлы түрге еніпті,
Күз жайлап жерімнің кең атырабын.
Бұлт жүзді айдын көлде алашабыр,
Жалт ете қап толқынға тараса нұр.
Алтын жапырақ қайыңнан құлап жатыр,
Өрнек сап су бетіне тамаша бір.
Дегені ме кетпесін өкпек өтіп,
Құстар да қалыпты ғой шетке кетіп.
Ажарын сұлу жаздың тайсалдырып,
Томсартыпты гүлдерді өкпелетіп.
Даланың сарғыш тартып атырабы,
Күз тырнағын гүлдерге батырады.
Өмірдің өзі-дағы далаға ұқсас:
Көктем күліп, күз ойлы жатыр әне.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Шың жүрегі
- 0
- 0
Күн маңдайын шың төсіне тіреді,
Ағыл-тегіл сыр шертті шың жүрегі.
Жентек-жентек қарды сайға лақтырып,
Епке көктем сақылдап кеп күледі.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Назира
Өте әдемі өлең -
Sayazhan
күшті жазылған:) -
Еңлік
Өте қайғылы
Элина
Ең керемет әрі оңай