Кең дүние
- 0
- 0
Мынау дүние өте кең,
Кеңдікте неге ойламан.
Жастық жалын от екен,
Өзекті шарпи бойлаған.
Күз
Ақ қайың төкті суға жапырағын,Шымырлап беті күліп жатыр ағын.
Мынау дүние сабырлы түрге еніпті,
Күз жайлап жерімнің кең атырабын.
Бұлт жүзді айдын көлде алашабыр,
Жалт ете қап толқынға тараса нұр.
Алтын жапырақ қайыңнан құлап жатыр,
Өрнек сап су бетіне тамаша бір.
Дегені ме кетпесін өкпек өтіп,
Құстар да қалыпты ғой шетке кетіп.
Ажарын сұлу жаздың тайсалдырып,
Томсартыпты гүлдерді өкпелетіп.
Даланың сарғыш тартып атырабы,
Күз тырнағын гүлдерге батырады.
Өмірдің өзі-дағы далаға ұқсас:
Көктем күліп, күз ойлы жатыр әне.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Ақын тағдыры
- 0
- 0
Жыр туралы жаздым жыр,
Болмайды деп жылтырақ.
Жыр жолынан алдым нұр,
Жанды ішімде бір шырақ.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Абилхан Сандуғаш
Бұдан басқа жоқпа -
Н.Инабат
Өлең толық жазылмаған ғое -
Зарина
Макала
Элина
Ең керемет әрі оңай