Жандардың ұға бермес кез келгені
- 0
- 0
Жырла деп,
Жүрегімді сөз кернеді.
Оның да айтары бар,
Айтпасы бар,
Күз
Ақ қайың төкті суға жапырағын,Шымырлап беті күліп жатыр ағын.
Мынау дүние сабырлы түрге еніпті,
Күз жайлап жерімнің кең атырабын.
Бұлт жүзді айдын көлде алашабыр,
Жалт ете қап толқынға тараса нұр.
Алтын жапырақ қайыңнан құлап жатыр,
Өрнек сап су бетіне тамаша бір.
Дегені ме кетпесін өкпек өтіп,
Құстар да қалыпты ғой шетке кетіп.
Ажарын сұлу жаздың тайсалдырып,
Томсартыпты гүлдерді өкпелетіп.
Даланың сарғыш тартып атырабы,
Күз тырнағын гүлдерге батырады.
Өмірдің өзі-дағы далаға ұқсас:
Көктем күліп, күз ойлы жатыр әне.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Беу, Алматым — астанам
- 0
- 0
Беу, Алматым — астанам!
Мен гүліңмін, қиындықтан қашпаған.
Жазымсың ғой, жарықтығым, жаннатым,
Қысың бар ма, кірпігімнен жасқаған.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Алаш арыстары тірі болғанда әлемдегі алдыңғы қаңта
Алаш арыстары тірі болғанда,орыстар қазаққа құл бо... -
Манат Түркістанбайқызы
Менің жасым 54те, анамның бұл өмірден өткеніне бүг...
Элина
Ең керемет әрі оңай