Өлең, жыр, ақындар

Ұйқыдан теңіз оянып

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2212
Жаздың жайлы бір кеші еді,
Жағаны ымырт жайлаған.
Сусылдап толқын еседі,
Жұпар иіс бүркіп айналам.
Жаздың жайлы бір түні еді,
Теңіздің үсті мұнартқан.
Құздарға бұлт кеп түнеді,
Қашаннан жаны құмартқан.
Жаздың бір жайлы ертеңі,
Шығыс жақ нұрға бөленген.
Далаңыз ғажап ертегі,
Жаралған бейне өлеңнен.
Ұйқыдан теңіз оянып,
Бусанып тұрып керілді:
Арайға беті боялып,
Жағалау шыққа көмілді.
Қоян-қолтық алысып,
Мәз болып қалды жадырап.
Жағадан жұлқып қалысып,
Шуласып кетті жамырап.
Жай тауып жаның қалатын,
Не жетсін кешкі сейілге.
Көлбете жайып қанатын
Жартастар қалды кейінде.
Келемін жылжып ілгері,
Толқынмен ойнап сұр қайық.
Қалғандай артта жыр легі,
Шығарып салып мұңайып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әке жұрты

  • 0
  • 0

Шыққанда Талқыны асып,
Кезеңге бір,
Құйылып қолқа — жүрек, өзенге нұр.
Сайрамның жанарынан жас жаңбырлап,

Толық

Тағдыр

  • 0
  • 0

Басында тұрса да егер тұнып қайғы,
Мың есе үмітке адам жуықтайды.
Бауырына,
Досқа деген махаббаттың

Толық

Қамқалы

  • 0
  • 0

Елпілдеген, мөлтілдеген, Қамқалы,
Шақырады, алыстан көз тартады.
Құм жоталар, артқа тастап белдерді,
Бетке ұстаған Сарыжайлау, Арқаны.

Толық

Қарап көріңіз