Өлең, жыр, ақындар

Ұйқыдан теңіз оянып

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2395
Жаздың жайлы бір кеші еді,
Жағаны ымырт жайлаған.
Сусылдап толқын еседі,
Жұпар иіс бүркіп айналам.
Жаздың жайлы бір түні еді,
Теңіздің үсті мұнартқан.
Құздарға бұлт кеп түнеді,
Қашаннан жаны құмартқан.
Жаздың бір жайлы ертеңі,
Шығыс жақ нұрға бөленген.
Далаңыз ғажап ертегі,
Жаралған бейне өлеңнен.
Ұйқыдан теңіз оянып,
Бусанып тұрып керілді:
Арайға беті боялып,
Жағалау шыққа көмілді.
Қоян-қолтық алысып,
Мәз болып қалды жадырап.
Жағадан жұлқып қалысып,
Шуласып кетті жамырап.
Жай тауып жаның қалатын,
Не жетсін кешкі сейілге.
Көлбете жайып қанатын
Жартастар қалды кейінде.
Келемін жылжып ілгері,
Толқынмен ойнап сұр қайық.
Қалғандай артта жыр легі,
Шығарып салып мұңайып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алаң – теңіз, адам – толқын

  • 0
  • 0

Қызыл алаң!
Тас көше түзу кеткен,
Қызыл нұр қыз жүзінде сызылды еппен
Жұлдызы Кремльдің жарқыраса,

Толық

Жауынды көктем

  • 0
  • 0

Осынау жақтың күні ұдайы тұнжырап,
Жадырамай, бұлты неге түр жылап.
Менің дағы қақ айырып кеудемді,
Жарға соғып толқындайды бір бұлақ.

Толық

Раушан

  • 0
  • 0

Сыйладың аттанарда раушан гүлін,
Қалай айтып әсерін тауысам бұның.
Қараған сайын тағы толғандырып,
Жаныңның еске салар жайсаңдығын.

Толық

Қарап көріңіз