Өлең, жыр, ақындар

Көңіл құстары

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2033
Ұшырып көңіл құстарын,
Отыр ем үнсіз күрсініп.
Толқып бір өтті күшті ағын,
Жүрегім қалды ұмсынып.
Көңілдің қою арманы,
Ән салды нәзік сызылып.
Тыншыған сезім ол-дағы,
Жалғанды бір сәт үзіліп.
Қыр гүлдері албырап,
Билеп тұрды ырғалып.
Жабағы бұлттар жалбырап,
Түсуге шақ тұрды анық.
Менің мынау от кеудем,
Жыртық бұлттан аумайтын,
Найзағай жарқ-жұрқ еткенмен,
Нөсерлете жаумайтын.
Кейде бұлтқа тығылып,
Ай толықса аунайтын.
Қайта тұрып, жығылып,
Сәбиден көңіл аумайтын.
Арайлы ғажап қыр таңы,
Қараймын көз талдырып.
Жиырма тоғыз қырқаны,
Өтіппін артқа қалдырып.
Ұшырған көңіл құстарым,
Зымырай ұзап өтіпті.
Тепкілеген күшті ағын,
Мені шыңдап кетіпті...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сезім

  • 0
  • 0

Сезім — гүл, үзілсе солатын,
Сезім — құс, кеудеңе қонатын.
Сезім — жаз, жаныңды жылытқан,
Сезім — қыс, боранын ұлытқан.

Толық

Ауылым

  • 0
  • 0

Ауыл үсті көк бұтақтаған,
Әрі таныс, әрі ыстық жақ маған.
Бейне бір мейірімді анаға ұқсас,
Маңдайынан баласын бір қақпаған.

Толық

Ән еді ғой ұмытқан

  • 0
  • 0

Маңай жым-жырт кешкілік,
Бұлттар — кеме көктегі.
Жатты бір ән естіліп,
Қоңыр үйден шеттегі.

Толық

Қарап көріңіз