Өлең, жыр, ақындар

Көңіл құстары

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1997
Ұшырып көңіл құстарын,
Отыр ем үнсіз күрсініп.
Толқып бір өтті күшті ағын,
Жүрегім қалды ұмсынып.
Көңілдің қою арманы,
Ән салды нәзік сызылып.
Тыншыған сезім ол-дағы,
Жалғанды бір сәт үзіліп.
Қыр гүлдері албырап,
Билеп тұрды ырғалып.
Жабағы бұлттар жалбырап,
Түсуге шақ тұрды анық.
Менің мынау от кеудем,
Жыртық бұлттан аумайтын,
Найзағай жарқ-жұрқ еткенмен,
Нөсерлете жаумайтын.
Кейде бұлтқа тығылып,
Ай толықса аунайтын.
Қайта тұрып, жығылып,
Сәбиден көңіл аумайтын.
Арайлы ғажап қыр таңы,
Қараймын көз талдырып.
Жиырма тоғыз қырқаны,
Өтіппін артқа қалдырып.
Ұшырған көңіл құстарым,
Зымырай ұзап өтіпті.
Тепкілеген күшті ағын,
Мені шыңдап кетіпті...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шын мықтылар

  • 0
  • 0

Бұл жақсы, дейтіні жоқ жаман ақын,
Жұрт біледі, Ақындар жамағатын.
Әркім-ақ өзін мықты санар бәлкім,
Шын мықтылар

Толық

Қара бұрым толқындап тілерсекте

  • 0
  • 0

Арманы бір қашанда,
Тілегі бір,
Үміт артқан халқымның түлегі бұл.
Осынау қарақат көз сіңлілерім,

Толық

Мұң

  • 0
  • 0

Келмесем де мұңайғым,
Оралар еске сол шақтар.
Үйрілген күлкі, түн, айдын,
Көзден ұшқан моншақтар.

Толық

Қарап көріңіз