Өлең, жыр, ақындар

Көңіл құстары

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1844
Ұшырып көңіл құстарын,
Отыр ем үнсіз күрсініп.
Толқып бір өтті күшті ағын,
Жүрегім қалды ұмсынып.
Көңілдің қою арманы,
Ән салды нәзік сызылып.
Тыншыған сезім ол-дағы,
Жалғанды бір сәт үзіліп.
Қыр гүлдері албырап,
Билеп тұрды ырғалып.
Жабағы бұлттар жалбырап,
Түсуге шақ тұрды анық.
Менің мынау от кеудем,
Жыртық бұлттан аумайтын,
Найзағай жарқ-жұрқ еткенмен,
Нөсерлете жаумайтын.
Кейде бұлтқа тығылып,
Ай толықса аунайтын.
Қайта тұрып, жығылып,
Сәбиден көңіл аумайтын.
Арайлы ғажап қыр таңы,
Қараймын көз талдырып.
Жиырма тоғыз қырқаны,
Өтіппін артқа қалдырып.
Ұшырған көңіл құстарым,
Зымырай ұзап өтіпті.
Тепкілеген күшті ағын,
Мені шыңдап кетіпті...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Батыр қала

  • 0
  • 0

Ленинград,
Батыр қалам!
Атайды мақтанышпен
Атыңды адам.

Толық

Сырлы саз

  • 0
  • 0

Шертсейші, сағындым ғой домбыраңды,
Кеудеме жыршы кұсты қондыр әлгі.
Сезімді сырлы сазы баурай-тұғын,
Мен әлі ұмытқам жоқ сол бір әнді.

Толық

Яссауи мазарындағы ой

  • 0
  • 0

Зар заман төгіп көзден бұршақтарын,
Кеудемде шағып кетті жыр шақпағын.
Тас қабырға, зәулім үй, бабам жайлы
Ақынға айтшы нендей сыр сақтадың.

Толық

Қарап көріңіз