Өлең, жыр, ақындар

Нөсерден соң

  • 07.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1848
Толғанып күн қабағын түйді қатты,
Зілімен басқандай-ақ гүлді алапты.
Үйіріліп отты жарқыл ойнақ салып,
Қара бұлт ақ жаңбырын құйып жатты.
Көйлегін жер-ананың жуды шайып,
Сәлден соң бұлт ыдырап болды ғайып.
Өрнектеп көк жүзіне түрлі жіптен,
Өрмегін кемпірқосақ қойды жайып.
Мөлдіреп аспан күлді неткен ғажап,
Көбелек ұшып, құстар да кетті сайрап.
"Жақсы екен, шипа нөсер" дегендей-ақ,
Жайды жер кең құлашын бір масайрап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тырналар

  • 0
  • 0

Оралды тағы тырналар,
(Оралмақ солай жылда олар).
Ұқсайды кейде қайыққа
Бетімен көлдің сырғанар.

Толық

Көздер

  • 0
  • 0

Көздер бар жанды нұрға толтыратын,
Сол көзден, тап сол көзден толқыр ақын.
Көздер бар, әрі ойлы, әрі мұңлы,
Тұңғиық тереңінде көл тұнатын.

Толық

Жапырағын шуаққа жаяды үміт

  • 0
  • 0

Жаныма бір өзіңді сая ғылып,
Жапырағын шуаққа жаяды үміт.
Өтіп жатқан әр күнім
Жанарымнан —

Толық

Қарап көріңіз