Өлең, жыр, ақындар

Нөсерден соң

  • 07.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1828
Толғанып күн қабағын түйді қатты,
Зілімен басқандай-ақ гүлді алапты.
Үйіріліп отты жарқыл ойнақ салып,
Қара бұлт ақ жаңбырын құйып жатты.
Көйлегін жер-ананың жуды шайып,
Сәлден соң бұлт ыдырап болды ғайып.
Өрнектеп көк жүзіне түрлі жіптен,
Өрмегін кемпірқосақ қойды жайып.
Мөлдіреп аспан күлді неткен ғажап,
Көбелек ұшып, құстар да кетті сайрап.
"Жақсы екен, шипа нөсер" дегендей-ақ,
Жайды жер кең құлашын бір масайрап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

О, туған ел

  • 0
  • 0

Шоқ гүлің боп шайқалармын төсінде,
Қалармын мен әнің болып есінде.
Сені сүйген жүрегімді кірлетсем,
О, туған ел, кешірме!

Толық

Ұнатамын..

  • 0
  • 0

Ұнатамын мен аппақ дала таңын,
Баурыңдағы мен де бір балапаның.
Бірде қатал естілсе әмірлі үнің,
Бірде шаштан сипайды алақаның.

Толық

Алатау

  • 0
  • 1

Күн сүйген биік шыңын Алатаудың,
Найзадай жақпар тасын жуған жауын.
Тәкаппар басын имес, қарт кеудесін
Қарашы, күміс қардың тұмшалауын.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер