Өлең, жыр, ақындар

Нөсерден соң

  • 07.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1899
Толғанып күн қабағын түйді қатты,
Зілімен басқандай-ақ гүлді алапты.
Үйіріліп отты жарқыл ойнақ салып,
Қара бұлт ақ жаңбырын құйып жатты.
Көйлегін жер-ананың жуды шайып,
Сәлден соң бұлт ыдырап болды ғайып.
Өрнектеп көк жүзіне түрлі жіптен,
Өрмегін кемпірқосақ қойды жайып.
Мөлдіреп аспан күлді неткен ғажап,
Көбелек ұшып, құстар да кетті сайрап.
"Жақсы екен, шипа нөсер" дегендей-ақ,
Жайды жер кең құлашын бір масайрап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түсім бе әлде...

  • 0
  • 0

Япыр-ау кеше емес пе,
Егіле сыр ашқаны,
Түсім бе, әлде елес пе,
Мөп-мөлдір дала аспаны.

Толық

Жат елде

  • 0
  • 0

Өсіппін мен, сонау алыс — жат елде,
Өмір жолы жүріп барып, бұрылды.
Байласам да бұл өмірді қатерге,
Ата жолын қуған екем бұрынғы.

Толық

Бар өмірге қимас ем..

  • 0
  • 0

Дүлей теңіз — мендегі сезім деген,
Жан бар ма, сезім күшін сезінбеген.
Бар өмірге қимас ем әттең дүние-ай,
Жалғыз сәтті өткізген

Толық

Қарап көріңіз