Алаң – теңіз, адам – толқын
- 0
- 0
Қызыл алаң!
Тас көше түзу кеткен,
Қызыл нұр қыз жүзінде сызылды еппен
Жұлдызы Кремльдің жарқыраса,
Қызыл гүл
Шоқтай жайнап қызыл гүл,Желмен бірге ырғалып.
Төніп түр оған бір бұлбұл,
Басқалардан қызғанып.
Қызыл гүлге қызығып,
Мен де күнде келемін.
Алсам ба екен әлде үзіп,
Жасыл жапырақ желегін.
Ширатылып сабағы,
Шешек атып құлпырған.
Назарды тартып гүл шоғы,
Үзуге әркім ұмтылған.
Үзбесе екен сол гүлді,
Долы жел де, дауыл да.
Өсе берсін құлпырып,
Кеуде тосып жауынға.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Ай сығалап әйнектен
- 0
- 0
Кейбір кезде көңіл жүдеп,
Қайдағы бір қайғы өпкен.
Қыр самалын аңсаймын кеп,
Аймалайтын жайлы еппен.
Тәжік сұлулары
- 0
- 0
Өнерін бір-бірінен асырардай,
Өнерге деген құштар бәсі бардай!
Сыртылдап сырлы саусақ,
Бұралса бел,
Қарап көріңіз
Пікірлер
-
Айкөркем
Өте күшті өлең -
Акболат
Оте жаксы -
Әубәкіров Дәулетхан Ағзамұлы
Қазақ халық әндерінің аса білгірі емеспін. Дегенме...
Эммалия
Маған ұнады