Өлең, жыр, ақындар

Алатау

  • 09.09.2018
  • 0
  • 1
  • 2486
Күн сүйген биік шыңын Алатаудың,
Найзадай жақпар тасын жуған жауын.
Тәкаппар басын имес, қарт кеудесін
Қарашы, күміс қардың тұмшалауын.
Кешінде қоңыр салқын айлы жаздың,
Ойнақтап көк жүзінде қызғылт сағым.
Жарқ етіп күміс қанат көтерілген,
Көремін тас қиядан тау қыранын.
Ай жүзсе көкті сүзіп күлімсіреп,
Қарайды құмарлана гүл үлбіреп.
Жымың қағып жұлдыздар көзін қысса,
Бір желпінер масайрап, түн елжіреп.
Құланиек таң атса түндік түріп,
Бұлбұл да әнін сайрайды түрлендіріп.
Құласа сықылықтап құздан бұлақ,
Алатау жол береді басын иіп.



Пікірлер (1)

Ислам

Маган унады

Пікір қалдырыңыз

Бота қалған

  • 0
  • 0

Аңыз көп қалып қойған аталардан,
Атына қамшы ұрғызған қатал арман...
Жеті қабат жердің де жаны жара,
Әжімі мол, көп көрген жапалардан.

Толық

Домбыра

  • 0
  • 0

Қашан саған қолымды созбағалы,
Кеудеде арман көлі қозғалады.
Қос шек сырбаздаған сырлы саздай,
Керек маған сезімнің тозбағаны.

Толық

Түн даланы тербетіп

  • 0
  • 0

Әлдилейді түн даланы тербетіп,
Анау тұрған дала ғажап желдетіп.
Дала жазық далада қыр, жыра бар,
Мінездер бар сол сияқты кем-кетік.

Толық

Қарап көріңіз