Өлең, жыр, ақындар

Алатау

  • 09.09.2018
  • 0
  • 1
  • 2624
Күн сүйген биік шыңын Алатаудың,
Найзадай жақпар тасын жуған жауын.
Тәкаппар басын имес, қарт кеудесін
Қарашы, күміс қардың тұмшалауын.
Кешінде қоңыр салқын айлы жаздың,
Ойнақтап көк жүзінде қызғылт сағым.
Жарқ етіп күміс қанат көтерілген,
Көремін тас қиядан тау қыранын.
Ай жүзсе көкті сүзіп күлімсіреп,
Қарайды құмарлана гүл үлбіреп.
Жымың қағып жұлдыздар көзін қысса,
Бір желпінер масайрап, түн елжіреп.
Құланиек таң атса түндік түріп,
Бұлбұл да әнін сайрайды түрлендіріп.
Құласа сықылықтап құздан бұлақ,
Алатау жол береді басын иіп.



Пікірлер (1)

Ислам

Маган унады

Пікір қалдырыңыз

Күндемеңдер

  • 0
  • 0

Ен далада еркін өстім,
Кең өстім,
Қаққан емес маңдайымнан мені ешкім,
Өз басыма осы бақыт жетеді,

Толық

Қазықұрт

  • 0
  • 0

"Басында кеме қалған" Қазықұрт па,
Көрмей-ақ жетіп жатар назы жұртқа.
Қабыл ал сәлемімді ала келген,
Жүректің сен деп шерткен сазын ұқ та.

Толық

Қиындықтар кешсем мен

  • 0
  • 0

Мен кеттім, ел ұйқыда, ояу дала,
Тұрған есіп қоңыр жел баяу ғана.
"Ортамызға келді деп, бір ақын қыз",
Жылы сөзбен қарсы алдың, аяулы аға.

Толық

Қарап көріңіз