Өлең, жыр, ақындар

Еске алу

  • 12.09.2018
  • 0
  • 0
  • 6714
Еске алсам сол бір кезді жан сезімім тулайды,
Дірілдеген көл жағасы, бұлбұл үні, түнді айлы.
Кірпігіме жас үйіріліп, мұңаямын түсім бе ол,
Қанша алға өтсем-дағы сол күн қайта тумайды
Сырлассам да ерке самал,
меңіреу түнмен тұңғиық,
Тына қалар тентек бұлақ,
ойға шомар шың да ұйқың.
Жылдар, жылдар, қатаң жылдар
қашықтатып кетсе де,
Барлығынан сенің бейнең,
сенің жаның тұр биік...
Жамылып түннің желегін,
Сыңсиды қайың тым баяу.
Есітіп мұңды өлеңін,
Жатырмын ойда әлі ояу.
Күбірлеп майда жапырақ,
Терезе қағып дамылсыз.
Ұйқыға мас боп атырап,
Қадайды көзін ай үнсіз.
Түйіліп күннің қабағы,
Бұлт астынан қарады.
Бұрқ-сарқ етіп долы аспан,
От бүркіп те қалады.
Құяды жауын сіркіреп,
Далада тасқын дүркіреп.
Жүрегім дүрсіл қағады,
Нұр тілеп, жарқын жыр тілеп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Прикамье

  • 0
  • 0

Прикамье көнелердің көзіндей,
Көреді ол бар ұлтты да өзіндей.
Көпті кешкен абзал жаны алаңдап,
Ақ таңды да атырады көз ілмей...

Толық

Дала қыраны

  • 0
  • 0

Сәлем бердім асығып,
Армысың жонды Жоңғарым.
Биікте жатыр асылып,
Тарамдалған жолдарың.

Толық

Қара шың

  • 0
  • 0

Бұлт үйіріліп, шоғырланған басына
Қара шыңның келіп тұрмын қасына.
Өн бойына ораныпты сұр тұман,
Тұрса керек, қараулығын жасыра.

Толық

Қарап көріңіз