Өлең, жыр, ақындар

Еске алу

  • 12.09.2018
  • 0
  • 0
  • 6979
Еске алсам сол бір кезді жан сезімім тулайды,
Дірілдеген көл жағасы, бұлбұл үні, түнді айлы.
Кірпігіме жас үйіріліп, мұңаямын түсім бе ол,
Қанша алға өтсем-дағы сол күн қайта тумайды
Сырлассам да ерке самал,
меңіреу түнмен тұңғиық,
Тына қалар тентек бұлақ,
ойға шомар шың да ұйқың.
Жылдар, жылдар, қатаң жылдар
қашықтатып кетсе де,
Барлығынан сенің бейнең,
сенің жаның тұр биік...
Жамылып түннің желегін,
Сыңсиды қайың тым баяу.
Есітіп мұңды өлеңін,
Жатырмын ойда әлі ояу.
Күбірлеп майда жапырақ,
Терезе қағып дамылсыз.
Ұйқыға мас боп атырап,
Қадайды көзін ай үнсіз.
Түйіліп күннің қабағы,
Бұлт астынан қарады.
Бұрқ-сарқ етіп долы аспан,
От бүркіп те қалады.
Құяды жауын сіркіреп,
Далада тасқын дүркіреп.
Жүрегім дүрсіл қағады,
Нұр тілеп, жарқын жыр тілеп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тарту

  • 0
  • 0

Құлағында жігітше ойнап дөненнің,
Қос ат алып, Қабе-ау, қайда жөнелдің.
Тау тұлғаңмен балаға ұқсап жеткенде,
Ықыласқа шын көңілден кенелдім.

Толық

Гүл

  • 0
  • 1

Еменнің жалғыз түбірі,
Тұратын шыңның үстінде.
Жетпесе желдің күбірі,
Жеткен емес ешкім де.

Толық

Күндер

  • 0
  • 0

Жақсы күндер, жайсаң күндер, шат күндер,
Ол да менен бір керегін таптым дер.
Табылмаса қарғыс айтып ақынға,
Айсыз түнде тұңғиыққа баттым дер.

Толық

Қарап көріңіз