Өлең, жыр, ақындар

Еске алу

  • 12.09.2018
  • 0
  • 0
  • 7339
Еске алсам сол бір кезді жан сезімім тулайды,
Дірілдеген көл жағасы, бұлбұл үні, түнді айлы.
Кірпігіме жас үйіріліп, мұңаямын түсім бе ол,
Қанша алға өтсем-дағы сол күн қайта тумайды
Сырлассам да ерке самал,
меңіреу түнмен тұңғиық,
Тына қалар тентек бұлақ,
ойға шомар шың да ұйқың.
Жылдар, жылдар, қатаң жылдар
қашықтатып кетсе де,
Барлығынан сенің бейнең,
сенің жаның тұр биік...
Жамылып түннің желегін,
Сыңсиды қайың тым баяу.
Есітіп мұңды өлеңін,
Жатырмын ойда әлі ояу.
Күбірлеп майда жапырақ,
Терезе қағып дамылсыз.
Ұйқыға мас боп атырап,
Қадайды көзін ай үнсіз.
Түйіліп күннің қабағы,
Бұлт астынан қарады.
Бұрқ-сарқ етіп долы аспан,
От бүркіп те қалады.
Құяды жауын сіркіреп,
Далада тасқын дүркіреп.
Жүрегім дүрсіл қағады,
Нұр тілеп, жарқын жыр тілеп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кезеңге шыққанда

  • 0
  • 0

Басынан мұнар кетпей көлбеген көк,
Жатыр ғой биік Жоңғар көлденеңдеп.
Сайрамдай сұлу көлін ортаға алып,
Қос тауым,

Толық

Арман шынар

  • 0
  • 0

Бұл өмір талайлардан қалған шығар,
Талайларға даңғыл жол салған шығар.
Келемін мен-дағы өз соқпағыммен,
Алдымда адастырмас арман шынар!..

Толық

Алаң – теңіз, адам – толқын

  • 0
  • 0

Қызыл алаң!
Тас көше түзу кеткен,
Қызыл нұр қыз жүзінде сызылды еппен
Жұлдызы Кремльдің жарқыраса,

Толық

Қарап көріңіз