Өлең, жыр, ақындар

"Қызбөктер"

  • 13.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1294
Кез еді кеш батуға ыңғайланған,
Шоғыр бұлт көк жиекте түр байланған.
Кім білсін ол да мені сағынды ма,
Қара орман қолын бұлғап шулайды алдан.
Көрінді сондайдан "Қызбөктері",
Жарысып қара жолмен тізбектері.
Күн құлап бара жатты қырқасынан,
Түрі бар оның дағы бізге өкпелі.
Қаншама жаз өтпеді, күн өтпеді,
Бұл жерден ақырғы рет біз өткелі.
Қарағай тік тартылып тұр алдымда,
Бейне бір қарт батырдай күзеттегі.
"Қызбөктер" сырлы, сұлу жаралыпты.
Самалы сыбырлайды жаңалықты,
Жартасында ойнақ сап, гүл теретін,
Мен одан қайта көрдім балалықты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тың тұлғалары немесе алғашқы балағандар

  • 0
  • 0

Үскірік
Желдің өті,
Дала қарлы,
Көк дауыл жұлқылайды балағанды.

Толық

Айтшы неден

  • 0
  • 0

Айтшы неден көңіліңді қалдырдым,
Айтшы неден үмітіңді талдырдым.
Айтшы неге тұтандырып бір отты,
Неге осынша жандырдың.

Толық

Қайран, талқы таулары-ай!

  • 0
  • 0

Өлеңнің өніп жатса тасқа гүлі,
Жұртына жетіп жатса асқақ үні.
Табаны аумай өтсе туған жерден
Адамның болар ма екен басқа мұңы?!

Толық

Қарап көріңіз