Өлең, жыр, ақындар

"Қызбөктер"

  • 13.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1261
Кез еді кеш батуға ыңғайланған,
Шоғыр бұлт көк жиекте түр байланған.
Кім білсін ол да мені сағынды ма,
Қара орман қолын бұлғап шулайды алдан.
Көрінді сондайдан "Қызбөктері",
Жарысып қара жолмен тізбектері.
Күн құлап бара жатты қырқасынан,
Түрі бар оның дағы бізге өкпелі.
Қаншама жаз өтпеді, күн өтпеді,
Бұл жерден ақырғы рет біз өткелі.
Қарағай тік тартылып тұр алдымда,
Бейне бір қарт батырдай күзеттегі.
"Қызбөктер" сырлы, сұлу жаралыпты.
Самалы сыбырлайды жаңалықты,
Жартасында ойнақ сап, гүл теретін,
Мен одан қайта көрдім балалықты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түн бүркеп қарашығын

  • 0
  • 0

Туып-өскен мекенім,
Көзім көрген,
Ақ сүтіңнен нәр алдым әзің берген.
Оралған елге осынау перзентіне,

Толық

Келемін алуан ойлар ырқыменен

  • 0
  • 0

Абайдың көшесімен бойлап төмен,
Еске алып, талай істі ойлап келем.
Ақынның дана жыры санамызға —
Қалған ғой, қашаннан да орнап терең.

Толық

Жалғыз тамшымын

  • 0
  • 0

Қара бұлттан тамған жалғыз тамшымын,
Өлең нем, мен оған бір жалшымын.
Керек жанға самал желдей жұмсақтық,
Керегі жоқ, осып түсер қамшының.

Толық

Қарап көріңіз