Сағыныш

Сағыныштан жан- дүниемді өртедім,
Өртедім де, ақ қағазға бүктедім.
Тағдырым-ау бұл қалайша болғаны?
Кең дүниеге мені тастап кеткенің.
Сарпылысып әр күндерім өтуде,
Жаз болса да, көңіл мұздап кетуде.
Арпалысып басқа түскен сынменен,
Екі көзге зар нөсері келуде.
Нөсерлетіп жан дүниемді жұлсам да,
Қолды сілтеп өмірімді қисам да,
Келмеске кеткен ең шуақты күндерім
Қайта келмес мына өмір-жалғанға.
Мен қайдамын , сол бір ерке күн қайда?
Сен қайдасың? Бүршік атқан гүл қайда?
Екі дүние, екі түрлі өмір ме?
Тағдыр алдап екі бөліп кетті ме.
Ауыр сынды ерте берді тағдырым,
Бұл сынағым жүректегі таңба-мұң.
Бір ай емес,бір жыл емес мәңгілік,
Нардың жүгін қос иыққа салғаным.

---