Пай, пай!
- 2
- 3
Пай, пай! Пай!
Сағындым-ау, сағындым-ау!
Талықсып, тар төсекке таңылдым-ау!
Қапыда қалтылдаған жаным мынау,
Жыр-ошақ
Күмілжіп, күйің келмей тұр ма, жаным?..Қояйын бір сапырып жыр қазанын.
Біле ме жұрт, білмей ме, бимағұлым,
Тарғыл тасты таулардың бір қазағын.
Бәрібір, сенсін мейлі, сенбесін көп,
(Менің ойым менімен жерге сіңбек...)
Жыр-ошақтың өтемін отын үрлеп,
Қара елеңі қазақтың сөнбесін деп.
Батар, кетер келмеске күнім менің,
Қалар бірақ киелі тілім менің.
Қасіретті шақтардан түңілгенде,
Қасиетті тілімнен түңілмедім...
Пікірлер (2)
Пікір қалдырыңыз
Тағы да Майгүлге
- 1
- 10
Қайтсем сенің құтылам елесіңнен?!
Отырасың қасыма келесің де.
Сен өлгенсің, жаным-ау, мен тірімін,
Мен тірімін.
Сенің көзің түпсіз терең тұңғиықтан жаралған
- 3
- 30
Сенің көзің түпсіз терең тұңғиықтан жаралған,
Сонда жатыр менде жүрген орындалмас бар арман.
Сенің жүзің көкте күннен, жерде гүлден нәр алған,
Шашың сенің - жан баспаған жапандағы қара орман.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Айзере
Неге менің атымды жазбадының -
Диар
Краш -
Мирас
Мирас
Жексенбиев Ғабит
Муқағали Мақатаев өлеңдері жүрегімді тебіренті