Өлең, жыр, ақындар

Мұзын ерітіп мұңымның гүлін суардым ұжмақтың...

Жынданып шығып
есіктен,
Жылағым келді,
кіре алмай...
Жұмақты күтіп
кешіккен,
Жылдарды бердім,
Түк алмай...

Мұңайып батып
ұйқыға...
Қуанып
неге ояндым?
Жыныма тисең -
жолбарыс.
Жымия күлсең -
Қоянмын.

Аялап
созсаң қолыңды
Алақаныңан қашамын.
Саялап.
Тоңсам тоныңның
Кеудесін өзім ашамын...

Мұзын ерітсең
Мұңымның,
Гүлін суардым ұжмақтың...
Сырын жасырсам
Жырымның:
Ұйқымды ұрладың
Ұзақ түн...

Шынар Кендін. 01.11.2018



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз