Өлең, жыр, ақындар

Жырласа жастар жырласын

Басыңа жеткен кезде бостандығың,
Тіліңді білмегенің қастандығың.
Анасын күткен сәби секілденіп,
Жәутеңдеп кешпесін күй тастандының.

Шарықтап жарқын шықсын жастар үнің,
Бабаңның аманаты асқарыңның.
Құлдилап кетпесінші сүрінгендей,
Жер құшып жатқан дала тастарының.

Келмесе елдігіңнен дымсыз қалғың,
Тек ана тіліңменен сусындағын.
Доллар кеп төбесінен күлетұғын
Келмейді теңгеміздей құнсызданғым.

Тілім деп еміренсін еркін елім,
Жанымды қиям десең кепілдемін.
Мәңгілік Ұлы дала ұлықталсын,
Қосылғын, күресуге бекінемін.

Басыңа жеткен кезде бостандығың,
Тіліңді білмегенің қастандығың.
Өзге тіл ұғынғаның жақсы, бірақ,
Ана тіл – ұрпақ үні, жастан білгін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын әйел

  • 1
  • 0

Ақын – әйел, ақын-ана қандай-ды?
Көкірегін сан мың тағдыр тырнайды
Ер мінезді өн бойына тіктеп ап
Әйелдердің қырық жанын жырлайлы.

Толық

Бақыт бағы

  • 0
  • 1

Отбасында адам бойындағы асыл
қасиеттер жарқырай көрініп, қалыптасады.
Отанға деген ыстық сезім – жақындарына,
туған-туысқандарына деген сүйіспеншіліктен басталады.

Толық

Қанағат керек

  • 1
  • 2

Керек емес сенің байып-шіруің,
Одан жақсы еңбектене күлуің.
Керек емес қымбат көлік мінуің,
Одан жақсы қол ұстаса жүруім.

Толық

Қарап көріңіз