Өлең, жыр, ақындар

Жапырақ жайлы бір өлең

  • 05.07.2020
  • 0
  • 0
  • 2082
Кеше ғана биікте ең,
Бүгін жатсың табанда.
Жапырақ-ау, жағдайың тимеді оңай маған да!
Құлағанды биіктен
Кім сыйлайды бұл күнде?
Қансыраған жүректей жерде жатып бүлкілде.
О, бүлкілде, бүлкілде,
Шірігенше бір тынба.
Ағаш сені не қылсын, қабығы бар сыртында.
Бұтақ сені неғылсын, тамырлар бар нәр берер,
Қыстай қатып,
Көктемгі жылылықпен әлденер.
Жапырақ-ау, жапырақ,
Сары аурудай сарғайған,
Ғұмыр дейтін –
мәңгілік таусылмайтын қан майдан.
Құладым деп қамықпа,
Өлдім ғой деп түңілме,
Терегіңнен серейген дің де қалмас түбінде.
Алты ай бойғы армансыз
Ғұмырыңа тәубе де,
Сені таптап жүргендер түсе берсін әуреге…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңілдің кейбір сәттері

  • 0
  • 0

Сырбазсыман, сыр ашып сөйлегесін,
Мен өмірден түңілем кейде, досым.
Шалғайымнан тартқандай шиебөрі,
Шөлде қалып қойғандай бейне көшім.

Толық

Қара машина

  • 0
  • 0

Үш ұлы адам дарын ескен түрінен,
Келбетіне Құдайдайын үңілем.
Бір-ақ жылда қайтыс болған, тарихи,
Құбылыс деп ойлайтынмын мұны мен.

Толық

Атсыз өлең

  • 0
  • 0

Қоямын не деп жыр атын,
Болса да мақсат анық тым.
Болса да биік мұратым,
Мен кеше сұмдық қамықтым.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар