Өлең, жыр, ақындар

Көңілдің кейбір сәттері

  • 04.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1206
Сырбазсыман, сыр ашып сөйлегесін,
Мен өмірден түңілем кейде, досым.
Шалғайымнан тартқандай шиебөрі,
Шөлде қалып қойғандай бейне көшім.

Бұлақ мұзға айналып кететіндей,
Құлағымнан жел сарнап өтетіндей.
Мұрат шіркін, пенденің пәруана боп,
Мәңгі жете алмайтын бекетіндей.

Бұлбұлымды бүргендей қаршыға кеп,
Болысам деп жүрегім шаншып әлек.
Көкірегімді аршыған кеме мұңнан,
Айқайлауда ол сығыр: «Аршыма»- деп.

Бәйге-құнан аяғын сындырғандай,
Сындырғандай, мұң шағып шыңғырғандай.
Не болды деп күрсіне,
Жігерімді осынша құм қылғандай.

Мені тастап достарым кеткен сынды,
Қаға алмайтын Мұңлықпен беттен сұмды.
Сіңіре алмай санама отырамын,
Самал болып еркелеп жеткен сырды.

Айналамдағы еш нәрсе қызық емес,
Жатады өтіп көзімнен үзік елес...
Бар адамның басында болатын жай,
Мықты болсаң елесті бұзып егес.

Жыр құрадым таба алмай толымды ырғақ,
Сықылықтап күледі сорым жырлап.
Тұман-тұман ойлардың түкпірінен,
Тіршіліктің маягі қолын бұлғап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ жаныңды емдейін жырымменен

  • 0
  • 0

Жаныма жалт қараған нышаның ем,
Көзіңдегі жұмбақ сыр құса, білем.
Бөлісейін мұңымды, қарындасым,
Жатырқамай сен менің құшағыма ен.

Толық

Ауыл түні

  • 0
  • 0

Тоңазыдым,
Түн бүгін салқын ба еді?
Таулы ауылым сынап тұр бәлкім мені.
Мына жақтан шу етті бір қора ит,

Толық

Қара машина

  • 0
  • 0

Үш ұлы адам дарын ескен түрінен,
Келбетіне Құдайдайын үңілем.
Бір-ақ жылда қайтыс болған, тарихи,
Құбылыс деп ойлайтынмын мұны мен.

Толық

Қарап көріңіз