Өлең, жыр, ақындар

Бірде менен бір қарындас: «қызыңыз бар ма?», - деп сұрады

  • 04.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1294
Қарындасым-ай қиылған,
Сыйладың маған тағы елес.
Бақытым маған бұйырған,
Сор болып келген бақ елес.

Қинама айтқын деп менен,
Төгілмей жасым тұр шаққа.
Ғашықтық сезім көктеген,
Ұрынып қалған бұршаққа.

Аруды сендей мен сенген,
Басқа жан кеткен жар қылып.
Батпаққа батып белшемнен,
Шыға алмай жүрмін малшынып.

Бір рет оңбай алданғам,
Осындай сырым бар, айнам.
Аумаймын қазір арланнан,
Ызадан көзі қарайған.

Басыма орнап түнек түн,
Ақын боп солай кетіп ем.
Өртеніп кеткен жүректің,
Көсеме күлін, өтінем.

Өтінем, қалқам, сұрама,
Тырнама жанды, жетеді.
Әйтпесе сені бұл ағаң,
Сабақтан қырқып кетеді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көгілдір сағым

  • 0
  • 0

Жабырқасам, көзіме жас келеді,
Жанарларың бұлтсыз аспан еді.
«Ай, жеттім-ау» дегенде бұлың етіп,
Алдап кеттің сағымдай сәскедегі.

Толық

Ақ жаныңды емдейін жырымменен

  • 0
  • 0

Жаныма жалт қараған нышаның ем,
Көзіңдегі жұмбақ сыр құса, білем.
Бөлісейін мұңымды, қарындасым,
Жатырқамай сен менің құшағыма ен.

Толық

Қара машина

  • 0
  • 0

Үш ұлы адам дарын ескен түрінен,
Келбетіне Құдайдайын үңілем.
Бір-ақ жылда қайтыс болған, тарихи,
Құбылыс деп ойлайтынмын мұны мен.

Толық

Қарап көріңіз