Өлең, жыр, ақындар

Есептеспей есе бермес ай-күнмен

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 317
Есептеспей есе бермес ай-күнмен,
Сан сүрініп, табанымнан тайдым мен.
Сонда есіме балалығым түседі
Көктайғақта зырылдатып тай мінген.
Тайдан талай омақаса құлап ем,
Қиғылық сап, жер тепкілеп жылап ем.
Тай ғана емес, тулап жығар тағдырдың
Бар екенін сонда ұқпаппын мына мен.
Сондықтан да өзіме өзім бекем боп,
Сақтанамын құламасам екен деп.
Кім біледі, қаламын ба бел аспай,
Жүргенімде жер түбіне жетем деп?
Ойхой, өмір, бұлтарысың көп сенің,
Сараптадың, іріктедің, екшедің.
Керегемді кең жайып бір жататын
Көк шалғынды жазираны көкседім.
Бір жығылып, келемін мен бір тұрып,
Бір тасимын, қаламын бір іркіліп.
Көкірегімде гүл атады көктемім,
Жүрегімнің қызғалдағы құлпырып.
Алаңдатып ащы күдік, тәтті үміт,
Тұрам таңға тереземді қақтырып,
Тек жақсылық тілеуменен дүниеге,
Достарыма тілеуменен сәттілік.
Жанымды арман айдынына жүздіріп,
Мен іздеймін жүректерден ізгілік.
Түспесін деп пейілдерге бозқырау,
Соқпасын деп көңілдерден ызғырық.

1977



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Достар-ай!

  • 0
  • 0

Бұлтарып бұлаңдаса түлкі заман,
Сүрінбей өтем деме бір күн одан, достар-ай!
Сендерсің базарым да, байлығым да,
Табысып тай­-құлындай шұрқыраған, достар-ай!

Толық

Ағаны жоқтау

  • 0
  • 0

Ағатай, қалай түстің көрге мұздай?
Өмірің болды бізге енді аңыздай.
Қасқайып көшті бастап жүруші едің,
Күңіреніп көкірегің нар қобыздай.

Толық

Ау, құрбым

  • 0
  • 0

Биік таудың басында балқарағай,
Ауылым көшіп барады көл жағалай, ау, құрбым,
Жолы қиын жұмбақ тағдырдың.
Көшіп ауылың кеткенде таудан асып,

Толық

Қарап көріңіз