Өлең, жыр, ақындар

Бой сала биіктейді

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 524
Әркім де өрмелейді тауға қарай,
Тізгінін ұстата ма арман оңай?
Шығатын өздігінен өрге кім бар,
Қарманып, әр бұтадан саумаламай?
Кей жандар қарамайды-ау шамаға да,
Жалтаңдап қалт-құлт етер жаламада.
Аман-сау өтіп кетсе қызғанба оны,
Қалпақтай ұшып түссе табалама.
Сол шіркін шыға берсін шың басына,
Бәрбір жұқпас өрлік тұлғасына.
Тұғырға қондырғанмен шәуқарғаны,
Көз салып, барар дейсің кім қасына?
Бір содан болмаса да келер-кетер,
Амал не, тұғыр құнын төмендетер.
Ал уақыт елең қылмай соның бәрін,
Баяғы бәз қалпында өлеңдетер.

1977



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Патша сүйген құл – залым

  • 0
  • 0

Ей, жігітім, именбе,
Қанат ұшы күйгенге.
Әділеттің басына
Қиянат кеп сигенге.

Толық

Қанатын қағып күн өтер

  • 0
  • 0

Кірпігі күннің талғанда,
Сүйенер сеңгір тауларға.
Маужырап барып батады,
Үмітін артып таңдарға.

Толық

Азаттығым

  • 0
  • 0

Атажұрттың қазығына байланған соң кіндігім,
Арқандаулы арық аттай шыр-айналған тірлігім.
Таң атқаннан күн батқанша өз басымен әуіре,
Арпалысқан бұл жалғанда ұғып жатыр кімді кім?

Толық

Қарап көріңіз