Өлең, жыр, ақындар

Кейіме, інім

  • 18.04.2015
  • 1
  • 2
  • 22332
Кейіме, інім,
Сен тартқан мұңды мен емгем,
Кеткенмін сосын,
Өзімді-өзім жебеумен.
Анамыз жомарт,
Бабамыз жомарт дегенмен,
Жыламай жатсақ,
Жарылқап, емшек берер ме.
Кейіме, інім,
Кездескен мұңға алғашқы,
Кесірлі шақтың болмасын тіле алды ащы.
Қып-қызыл шоқтан суырып алып зергерлер,
Салмай ма суға сертке ұстар семсер-алмасты.
Кейіме, інім,
Керемет күндер алдыңда.
Кемсіне берме,
Керенау тартса, тағдырға.
Сүрініп кетсең, қарғып тұр қайта, даярлан
Кедергілерден екінші рет қарғуға.
Келіпсің інім,
Кеңесіп қайттың көктемде.
Кейітпес едім,
Болмады билік тек менде.
Жұлмалап, тонаи, қалдырып мені шеткеріге,
Жымысқы-уайым жылысып саған жеткен бе?!



Пікірлер (2)

ен биринши бакытым Халкым менин

оте куши

Пікір қалдырыңыз

Жыр жалғасы

  • 0
  • 1

Жер төсінде керуенін шұбалтып,
Өмір көшіп барады.
Селеу жапқан ескі жұрттай мұнартып,
Көп нәрсе өшіп қалады.

Толық

Бұзылған үй

  • 1
  • 10

Тәкаппар таулар жатқан жан-жағында,
Барып қайт салқын жайлау, малды ауылға.
Бір жер бар «Қарасаз» деп аталатын,
Көресің жолың түсіп барғаныңда.

Толық

Жоқ, дәрігер

  • 1
  • 31

Жүрегіме жүк артып жүргенімде,
Қажыдың ба, байғұсым, білмедім бе?
Шайпау тиіп, шаршатып кім көрінген,
Уландың ба, білмеймін кірледің бе?

Толық

Қарап көріңіз