Қашқын
- 0
- 0
Қайрымсыз уақыт еді ол қауіп төккен,
Жаңбырдай ажал бұлты жауып көктен,
Күн туып ел басына аштық,
Жоқтық,
Жапырақтар
Жапырақтар тоңады,Сарғаяды, оңады,
Өткен сайын әр күнім
Жұқартады,
Менің де
Төзімімді жонады.
Жапырақтар сыңсиды,
Баяулайды, тыншиды.
Түн жайласа маңайды
Қытымыр ой —
Жүректі
Жұлмалайды, шымшиды.
Жапырақтар жылайды,
Жапырақтар жырлайды
Жырлайды да жастықтың,
Ала беріп
Көзіңді,
Қимас күнін ұрлайды.
Үрей билеп жас талды,
Әлденеден жасқанды.
Иықтары дірілдеп
Тәңірім-ау,
Жапырақтан
Жас тамды...
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Алаң – теңіз, адам – толқын
- 0
- 0
Қызыл алаң!
Тас көше түзу кеткен,
Қызыл нұр қыз жүзінде сызылды еппен
Жұлдызы Кремльдің жарқыраса,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Ибрахим
Керемет! Өлең жазуды берді. -
Сергей Сергеевич Иванович
Бұл жерде адамдардын малдығын жаман айтыпты -
Оразәлі Мереи
Зор
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі