Өлең, жыр, ақындар

Ей дүние, дүние!

Ей дүние, дүние!
Бүгін барсың, ертең жоқ.
Көптен күтіп сарғайған,
Үлпілдеген үміттер.

Дүние-ау, кең бе едің?
Неге халқым сенделді?
Дұрыс өмір сүре алмай,
Алақтаумен жүргені.

Көре тұра көпшілік,
Неге соқыр болады?
Қара бастың қамы үшін,
Бірі мылқау болғаны.

Бірігіп айтып шындықты.
Қиындықты жеңбей ме?
Біріксе қара қасқадай,
Қара бұлт болып төнбей ме?

Əлде уайым күшті ме?
Көлеңкесінен қорқатын.
Басына қайғы түсті ме?
Жеке дара жортатын.
Ей дүние, дүние!





Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз