Өлең, жыр, ақындар

Адам ата сияқтанып

  • 17.03.2019
  • 0
  • 1
  • 8340
Адам ата сияқтанып,
ертеңгі алаң-елеңмен,
Ағаштардың аясында
сеп-сергек боп келем мен.
Даусымды есті, жақын кел,
үңіл маған, ұстап көр,
Мамықтайын алақанмен сипай бергін,
көнем мен.
Жанай өтсем, шошыма сен,
жамылғысыз денемнен.



Пікірлер (1)

Азамат

Мұқағали Мақатаевтың Адам ата сияқтанып өлеңі ұнады

Пікір қалдырыңыз

Ұқсастық

  • 1
  • 3

Босанған Ана.
Көктемде дала бусанып,
Біріне-бірі болар ма ұқсас мұншалық.
Толғатып дала,

Толық

Не жетпейді?

  • 1
  • 5

- Не жетпейді?
Құлпырған маңайың гүл,-
Деп маған,
Ырза болмай, ағайын жүр.

Толық

He пайда күрсінгеннен, өкінгеннен

  • 0
  • 5

He пайда күрсінгеннен, өкінгеннен,
He пайда дәтке қуат бекінгеннен,
Алайда, емханада көз жұмғаннан,
Жақсы еді ғой майданның өтінде өлген.

Толық

Қарап көріңіз