Өлең, жыр, ақындар

Адам ата сияқтанып

  • 17.03.2019
  • 0
  • 1
  • 9233
Адам ата сияқтанып,
ертеңгі алаң-елеңмен,
Ағаштардың аясында
сеп-сергек боп келем мен.
Даусымды есті, жақын кел,
үңіл маған, ұстап көр,
Мамықтайын алақанмен сипай бергін,
көнем мен.
Жанай өтсем, шошыма сен,
жамылғысыз денемнен.



Пікірлер (1)

Азамат

Мұқағали Мақатаевтың Адам ата сияқтанып өлеңі ұнады

Пікір қалдырыңыз

Бұлт

  • 0
  • 5

Тұңғиық, түпсіз көк аспан
Жайымен ғана жатыр сұлқ.
Керуендей адасқан
Келеді жылжып бір топ бұлт.

Толық

Жаным, сен жасымағын

  • 1
  • 2

Көбейте берме, жаным, шашың ағын,
Жаным, сен жасымағын, жасымағын,
Нөсерлетіп, бір сәтте басыламын,
Шашылады шұғылам, ашыламын.

Толық

Несіне өмір сүргенсің

  • 1
  • 6

«Сұраушының сүйген асын кім берер»
Барға - ырза,
Жоққа - сабыр, күн көрер.
Өкінемін, өшігемін несіне,

Толық

Қарап көріңіз