Өлең, жыр, ақындар

Адам ата сияқтанып

  • 17.03.2019
  • 0
  • 1
  • 7589
Адам ата сияқтанып,
ертеңгі алаң-елеңмен,
Ағаштардың аясында
сеп-сергек боп келем мен.
Даусымды есті, жақын кел,
үңіл маған, ұстап көр,
Мамықтайын алақанмен сипай бергін,
көнем мен.
Жанай өтсем, шошыма сен,
жамылғысыз денемнен.



Пікірлер (1)

Азамат

Мұқағали Мақатаевтың Адам ата сияқтанып өлеңі ұнады

Пікір қалдырыңыз

Сағыныштан сарғайып сары қайың

  • 1
  • 2

Сағыныштан сарғайып сары қайың,
Жапырақтар шертеді сары уайым.
Кернейлетіп, сыңсытып жет, тырналар,
Ұзатқалы барады сәуір айын.

Толық

Ілініп түн тұр тауларға

  • 1
  • 4

Ілініп түн тұр тауларға,
Дамылдап тірлік қалған ба?!
Алыстан оттар жанады
Жай таппай мына жалғанда,

Толық

Пушкинмен қоштасу

  • 1
  • 5

Ал енді қоштасайық, сардар аға.
Мен ертең кетем ұшып сардалама,
Қыранның қырандығы - кең далада,
Қыранның қырандығы - тауда ғана.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар