Өлең, жыр, ақындар

Емен көрдім

  • 17.03.2019
  • 0
  • 1
  • 5123
Луизианда емен көрдім,
Бұтағынан мүк салбырап,
далада тур серіксіз,
Күңіренткен жапырағы сылдырайды еріксіз.
Майсыпайтын бұп-бұжыр, қайсар менен аумайды,
Уа, ғажап!
Жапа-жалғыз қалай өмірін жалғайды?!
Тіпті алаңсыз, жапырағына
жан береді, қаулайды,
Орнында оның болсам егер,
менде төзім қалмайды.
Бір бұтағын сындырдым да,
мүкке орап әкелдім,
Әкелдім де іліп қойдым, дәл төріне пәтердің.
Құрметті достарымды еске салсын демедім,
(Бұл күндері ешкімді де
ойыма алмай келемін).
Мен үшін ол естен шықпас,
нышан болып кетпекші,
Достық жайлы ойлануға
мені мәжбүр етпекші.
Луизианда, кең далада,
сыңар емен жайнасын,
Сыбырласып жапырағымен,
өмір бойы ойнасын.
Тек тәңірім мені соның
орнына әкеп қоймасын.



Пікірлер (1)

Айсана

Мұқағали Мақатаевтың Емен көрдім өлеңі ұнады

Пікір қалдырыңыз

Жалаң аяқ қыз

  • 1
  • 2

Төпеп тұрған нөсерге қарамай-ақ,
Бір қыз кетіп барады жалаң аяқ.
Жалтыраған әдемі топылиын,
Кім біледі, жауыннан барады аяп.

Толық

Өлең деген тумайды жайшылықта

  • 1
  • 4

Өлең деген тумайды жайшылықта,
Өлең деген тулайды қайшылыңта.
Ақын болсаң жарқыным, алысқа аттан,
Күнделікті тірлікке бой суытпа.

Толық

Кетер ме екем

  • 1
  • 4

Бірде олай ауытқып, бірде былай,
Бір байламға келе алмай жүргенім-ай.
Таулы аймақтың ауасы секілденген,
Аумалы да төкпелі күндерім-ай!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар