Өлең, жыр, ақындар

Көз жасы

  • 17.03.2019
  • 0
  • 2
  • 16539
Көз жасы!
Көз жасы!
Көз жасы!
Түнек түнде көз жасы,
жалғыздықта көз жасы,
Тамшыдан соң тамшы кеп, жағалауға тамады,
құм қылғытып алады.
Жұлдыз да жоқ,
жоқ пенде,
түнек,
көздің жасы ағады,
Қара перде жамылған беттен жылжып барады.
О, неткен бұл әруей?
Түнек түнде жылаған?
Құмға барып,
Ұсқынсыз не үйінді құлаған?
Азап пенен өксіктен —
бұлақ ағып, мұң шыққан,
Зар еңіреп тағы үнмен
талықсыған, тұншыққан.
Көлбей жатқан жағада,
дауыл жатты көлбеген,
Түнгі дауыл сұрқай бір еш ырыққа көнбеген.
Жаймен басып жарықта
жап-жақсы едің, ей, елес,
Моп-момақан жүзің де ешкімдерден кем емес.
Алмағайып табаның түнде тайып қалғанда,
Алай-түлей мұхитың ақтарылды арнаңнан,
Ағыл-тегіл көз жасы! Ағыл-тегіл көз жасы!



Пікірлер (2)

Дидар

Мұқағали Мақатаевтың барлық өлеңдері кереме, көз жасы өлеңі де еретке әдемі екен

Бекзат

Мұқағали Мақатаевтың Көз жасы өлең ұнады

Пікір қалдырыңыз

Есіңе мені алғайсың

  • 2
  • 19

Нұр жауып тұрған көктемде,
Гүл тере барсаң бөктерге,
Қоңыраулатқан аспанды
Найзағай шаншып өткенде,

Толық

Жантықтың туысқаны

  • 1
  • 4

Адамның баласынан жерімеп ем,
Достастым періменен, серіменен.
Жөніңе кет, жарқыным, жөніңе кет
Ат кекілін кестім мен сеніменен.

Толық

Жиі енеді

  • 1
  • 4

Жиі енеді түсіме бұрынғы ауыл,
Ойнақ салып, құлын-тай қырында жүр
Сүттен бұлақ ағызып, сиырлы ауыл
Іркіт иісі келеді мұрынға бір

Толық

Қарап көріңіз