Алматының аспаны
- 1
- 9
Тал түсте,
Бозғыл деңгейде,
Шуағын жерге төккен Күн.
Жылымық қыста кей-кейде
Жолы болмағандарға
Арманына жетпеген,жандарға жолы болмаған,
Алдыңғы сапта, алғаш өлген,
белгісіз солдаттарға,
елі-жұртын қорғаған,
Өз ісінің шебері механиктерге,
байыппен ісін қолдаған,
Кеменің лоцмандарына,
моряктарға сорлаған,
Құмар — саяхатшыларға
жердің жүзін шарлаған,
Асқақ ойлы әндерге,
әсем картиналарға,
қолдау таппай
көнерген,
Орнатар едім ескерткіш,
мәңгілік даңқпен көгерген.
Мезгілсіз ажал жамсатып,
мезгілінен ерте өлген,
Ғажайып рух, жігердің жалынына өртенген,
Жандарға, шіркін, жасасам,
өлмейтін мұра көркемдеп!
Пікірлер (2)
Пікір қалдырыңыз
Жантықтың туысқаны
- 1
- 4
Адамның баласынан жерімеп ем,
Достастым періменен, серіменен.
Жөніңе кет, жарқыным, жөніңе кет
Ат кекілін кестім мен сеніменен.
Бұл қалай?!
- 0
- 2
Ұдайы болды екі түн
Төсекте тыныш жатпаймын.
Әлекке салып әлдекім,
Мұжылып біткен заттаймын.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Бибі Сара
Өте жақсы -
Бибі Сара
Ооооооооооооооооооооооооо өте жақсы -
Бекнұр
Күз -
Бекнұр
Тақпақтар
Махир кара
Өте жаксы
Балғын
Бұл өлеңнен аларым көп екен,керемет!