Жыр-ошақ
- 1
- 2
Күмілжіп, күйің келмей тұр ма, жаным?..
Қояйын бір сапырып жыр қазанын.
Біле ме жұрт, білмей ме, бимағұлым,
Тарғыл тасты таулардың бір қазағын.
Жолы болмағандарға
Арманына жетпеген,жандарға жолы болмаған,
Алдыңғы сапта, алғаш өлген,
белгісіз солдаттарға,
елі-жұртын қорғаған,
Өз ісінің шебері механиктерге,
байыппен ісін қолдаған,
Кеменің лоцмандарына,
моряктарға сорлаған,
Құмар — саяхатшыларға
жердің жүзін шарлаған,
Асқақ ойлы әндерге,
әсем картиналарға,
қолдау таппай
көнерген,
Орнатар едім ескерткіш,
мәңгілік даңқпен көгерген.
Мезгілсіз ажал жамсатып,
мезгілінен ерте өлген,
Ғажайып рух, жігердің жалынына өртенген,
Жандарға, шіркін, жасасам,
өлмейтін мұра көркемдеп!
Пікірлер (2)
Пікір қалдырыңыз
Сен әлі тірі ме едің?
- 1
- 6
О, Махаббат!
Сен әлі тірі ме едің!?
Көзімнен ғайып болған күнім едің,
Гүлім едің...
Пушкинмен қоштасу
- 1
- 5
Ал енді қоштасайық, сардар аға.
Мен ертең кетем ұшып сардалама,
Қыранның қырандығы - кең далада,
Қыранның қырандығы - тауда ғана.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Көркем
Күшті жазылған -
Умида
Bu juda zo'r ajoyib -
Бақтыгүл
Шілде 10 -
Медина
Керемет
Махир кара
Өте жаксы
Балғын
Бұл өлеңнен аларым көп екен,керемет!