Өлең, жыр, ақындар

Қойшы

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1157
Қойшылығым есімде жасымдағы,
Кімнің көзі малменен ашылмады.
Көз алдымда - қозының жамырағаны,
Құлағымда у-шу боп маңырағаны.
Жазда бақтым қойды мен, күзде бақтым,
Құмда бақтым, ми дала түзде бақтым.
Күнде өзеннен су дәмін бірге таттым,
Күнде кешке күзеттім, бірге жаттым.
Түнде бөрі ұлыса тыңдағанмын,
Ұғатынмын тілдерін қырдағы аңның.
Аспан сырын, жер сырын сол түндерде
Үнсіз ғана ішімнен жырлағанмын.
Темірқазық аспанға қағатынмын,
Ақбоз атқа ақ желең жабатынмын.
Сол қазыққа арқандап Ақбозымды,
Келер жолын ұрының бағатынмын.
Жылжығанда аспанның жұлдыздары
Солар шығар деуші едім үр қыздары.
Ұзақ түнде көз ілмей жататынмын,
Шолпан қызды ұйқыдан тұрғызғалы.
Қазір де мен қарасам түнгі аспанға,
Кездескендей боламын сырластарға.
Бүгінгі жас қойшыны ұсатамын
Дәл кешегі өзіммен құрдастарға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тағы да өзім туралы

  • 0
  • 0

Таң сәріден, түннен кейін, -
Күннен бұрын ояндым.
Жастығымда жатыр басым жып-жылы
Көжегіндей қоянның.

Толық

Ой үстінде

  • 0
  • 0

Кірген кезде ұйқыға бала-шаға
Абайды оқып отырып оңашада,
Кешегі мен бүгінге үңілем де
Таңданамын мынадай тамашаға:

Толық

Әзіл-сықақ

  • 0
  • 0

Көзінен күлкі өшпейтін,
Өнер мен ойы өспейтін –
Осы бір ағаң – ағаң - ақ
Сенен артқан досы жоқ,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер