Өлең, жыр, ақындар

Қойшы

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1314
Қойшылығым есімде жасымдағы,
Кімнің көзі малменен ашылмады.
Көз алдымда - қозының жамырағаны,
Құлағымда у-шу боп маңырағаны.
Жазда бақтым қойды мен, күзде бақтым,
Құмда бақтым, ми дала түзде бақтым.
Күнде өзеннен су дәмін бірге таттым,
Күнде кешке күзеттім, бірге жаттым.
Түнде бөрі ұлыса тыңдағанмын,
Ұғатынмын тілдерін қырдағы аңның.
Аспан сырын, жер сырын сол түндерде
Үнсіз ғана ішімнен жырлағанмын.
Темірқазық аспанға қағатынмын,
Ақбоз атқа ақ желең жабатынмын.
Сол қазыққа арқандап Ақбозымды,
Келер жолын ұрының бағатынмын.
Жылжығанда аспанның жұлдыздары
Солар шығар деуші едім үр қыздары.
Ұзақ түнде көз ілмей жататынмын,
Шолпан қызды ұйқыдан тұрғызғалы.
Қазір де мен қарасам түнгі аспанға,
Кездескендей боламын сырластарға.
Бүгінгі жас қойшыны ұсатамын
Дәл кешегі өзіммен құрдастарға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен

  • 0
  • 0

Мен сырымды көргем жоқ бүркеп бұлтқа,
Күн сияқты айқынмын барлық жұртқа.
Жүрегім де соғады ұрланбастан!
Өмір сүріп келемін пұлданбастан.

Толық

Алтын ай

  • 0
  • 0

Терезеден тесіліп,
Қарасам сұлу далаға.
Айды көрем қалғыған
Ұсаған жас балаға.

Толық

Қайталау

  • 0
  • 0

Қыстан қорқып ақ боран
Қашып келем күзден мен.
Жазым қайда жоғалды
Табар ма екем іздеп мен?

Толық

Қарап көріңіз