Өлең, жыр, ақындар

Кездесу

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 2114
Тамаша күн еді. Ашық күн.
Мен-дағы көзімді ашыппын.
Көремін көңлімнің көгінен
Бәрін де жақын мен қашықтың.
Ырқында жүргенде машықтың
Қорықтым ба тоқтауға, асықтым.
Аңғармай өткенін уақыттың
Аз ғана шаршаппын, жасыппын.
Міне енді, сергілтті ашық күн,
Сеземін жарыққа ғашықпын.
Жанымды жіпсітіп шұғлалар,
Домбыра пернесін басыппын.
Шертемін шешемнің әндерін,
Ұмытып кетіппін өлгенін.
Сезгендей боламын жап-жақын,
Жап-жақын жаныма келгенін.
Не деген лебі оның жылы еді
Есітемін соққанын жүрегі.
Жай ғана сыңсып ол әндетіп,
Ұлының тірлігін тіледі.
Не деген қолы оның жылы еді,
Есітемін соққанын жүрегі. –
Ағарып кетіпті-ау шашың деп,
Сәл ғана жымиып күледі.
Сүйдеді, қатесіз есіттім
Сыңсиды әнін ол бесіктің.
Ілезде сәбиге айналып,
Ілезде қайтадан өсіппін...
Тамаша күн еді, ашық күн.
Мен-дағы көзімді ашыппын.
Көремін көңлімнің көгінен
Бәрін де, жақын мен қашықтың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арман

  • 0
  • 0

Желбіреген жібек ту
Жиырылып барып құлады.
Жер тебіренткен ұлы шу
Жел тынғандай тынады.

Толық

Сөнген шырақ

  • 0
  • 0

Қара орманда, қара түнде,
Қара түнек қойнында:
Отыр бір шал жағып шырақ,
Ескі тасбих мойнында.

Толық

Бөтелкедегі жын туралы

  • 0
  • 0

Келді міне меймандар
Күтіңдер де сыйлаңдар
Өтсін бір түн көңілді,
Дастарқанды жимаңдар...

Толық

Қарап көріңіз