Өлең, жыр, ақындар

Ойланшы

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 3202
Күнді сүйем дейміз ғой жаурағанда,
Жаңбырға да ынтықпыз жаумағанда.
Күннен безіп қызынсақ құбыламыз,
Жаңбыр жауды - ақ зонтикке тығыламыз.
Сәл ашықсақ шыдамсыз бимазамыз,
Сәл тойынсақ ауырлап қиналамыз.
Күшейсе - ақ әлсізді жаралаймыз,
Әлсіресек күштіні паналаймыз.
Осындайлар көп емес, сирек дейміз,
Көп дегенді кінәлап, күйрек дейміз.
Жақсыларға тізгінді билетпейміз,
Сонда кімге жөн-жосық үйрет дейміз?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кезегі күзеттің

  • 0
  • 0

Тірліктің қадырын жас сабаз білген бе,
Нe жетсін жарықта жер басып жүргенге.
Зардабы жазым қып кетпесін дейміз де
Қазір біз қашамыз ащылау тілден де.

Толық

Аида

  • 0
  • 0

Зеңбірек гүрс-гүрс, жаңғырық,
Таудың беті көк тұман;
Құйып тұр оқтың нөсері,
Бояған жерді ыстық қан.

Толық

Адамға

  • 0
  • 0

Жыласа біреу қосыла мен де жылаймын,
Бөлмеймін оны қара деп, яки сары деп.
«Жылады неге?» - деп қана Іштей сұраймын,
Бөлмеймін оны жас па екен, яки кәрі деп.

Толық

Қарап көріңіз