Өлең, жыр, ақындар

Байқасам

  • 20.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1393
Таң кірді тереземнен, мені оятты,
Көрпемді түсіп қалған қайта жапты.
Ысқырып, көшені жел сыпырып жүр,
Жүгіртіп жолда ұйықтаған жапырақты...
Жатырмын. Жадырауға ерінемін,
Болымсыз бұлдыр ойға берілемін.
Орнымнан ас ішерде әрең тұрып,
Секілді кәрі мыстан керілемін.
Білемін - асқазаным әжептәуір,
Кетеді судай сіңіп құйрық-бауыр.
Әлсіреп жүрегім де сыр берген жоқ,
Жұтамын сұйықтарды шайдан да ауыр.
Түп-түгел орнында тұр есен-саулық,
Әйтсе де қозғалтпайды бір қырсаулық.
Әлде бұл кәріліктің кебі ме екен,
Кем-кемдеп төсек жаққа жүрген баулып?
Жоқ, достар! Сездім енді, енді аңғардым,
Бұл қырсық кеселі екен тойғандардың.
Қызықтап барады екем бай мінезін,
Қалыппын тежей алмай өзімді өзім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жеңге өліміне

  • 0
  • 0

Елу жыл еріменен бір жасаған,
Бар еді бәріміз бір қимас адам.
Оны біз жеңге деуші ек, еркелеуші ек,
Жеңгеміз үйдің әсем көркі деуші ек.

Толық

Қара теңізге

  • 0
  • 0

Теңіз, теңіз, Қара теңіз!
Туғандайсың көкпен егіз.
Өзгерілмес өз күйінде
Жатырсың бір жарты дүние,

Толық

Ой үстінде

  • 0
  • 0

«Революция не берді маған?» деген
Зор сұрақ міні алдымда тұр көлденең.
Соған жауап беруге жасқанамын
Аз сөзбенен қып-қысқа өлеңіммен.

Толық

Қарап көріңіз