Әңгелек
- 0
- 0
Аңсарым ауғанда қауынға
Күз сайын соғамын ауылға,
Жүремін жеп-жеңіл жас болып,
Пысқырмай шаңдатқан дауылға.
Қарын тоқ...
Отырмын, қарап, күлемінАна бір жүрген мастарға:
Біреуі түрген білегін,
Еменді жұлып тастауға.
Біреуі жепті таяқты,
Барады сұрап бас сауға.
Басады - ау әрең аяқты
Амалы қанша қашпауға.
Шіркіндер қалай құныққан,
Арақсыз аяқ баспайды.
Өздері әбден шыныққан
Көшеде - ақ қылғып тастайды.
Қарын тоқ кәзір, көйлек көк,
Жайына қалған бас қайғы.
Кісі деп кейде сөйлессең
Ішкенін айта бастайды.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қақпа есікті
- 0
- 0
− Қайыршы ма, кімсің өзін.?
Мазамды алма, қақпа есікті!
− Сен де орынсыз жаппа есікті,
Тастау керек кесірлікті.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Рарара
Өте кушты жыр емес екен -
Шамшод
Қарасөз жаттау -
Ереке
Қызық
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі