Өлең, жыр, ақындар

Тостар

  • 21.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1305
Күтетін мені ғана жолдар үшін,
Сүйейтін мені ғана қолдар үшін,
Сүйейтін мені ғана жандар үшін,
Кәнекей тартып жібер, жолбарысым!
***
Ойды турап тастаймын «бес бармақтай»
Правом жоқ кұрттай да кеш қалмаққа,
Жағым түсіп қанғанша қақсай берем,
Той-думанын достардың бастай берем.
***
Менің де өз жалауым, өз туым бар,
Астында өз тауымның жыр шуылдар.
Жарамын жырдың жаңа бомбаларын
Достарым, қойны - қонышты толтырыңдар!
***
Жан күйттер шақ емес,
Жалқаусып жататын,
Өлеңге оқ керек
Күнде үзбей ататын.
***
Мен де жұрттай «мен!» деп келем,
«Мен» айтпайын десем - дағы,
Қалмай қойды жойқын өлең,
Айтпай өлең кайтып өлем!
Соқсын құйын кең даламда,
Жырдың өрті жансын - жансын!
Аспанымда бұлт тұтансын,
Нажағайлар жарқылдасын,
Жырсыз өмір адыра қалсын!
***
Көпті көрдім, көп жасадым,
Көрдім Сәкен, Бейімбетті.
Қатар тұрып жыр қашадым -
Мені олар да құрмет етті.
«Інім» деген олар маған,
Сарқыттарын сан асағам.
Қайда солар, о жасаған!
Қайда Қасым шоқ асаған?!
***
Ортасында орманның,
Өркешінде таулардың
Қыран бүркіт болғанмын,
Құздарға да қонғанмын,
Мұздарда да тоңғанмын.
Торабында жолдардың,
Талай-талай қалғанмын,
Талай керей шалғанмын,
Жырын шерткен арманның,
Жасын сүрткен сорлардың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адамға

  • 0
  • 0

Жыласа біреу қосыла мен де жылаймын,
Бөлмеймін оны қара деп, яки сары деп.
«Жылады неге?» - деп қана Іштей сұраймын,
Бөлмеймін оны жас па екен, яки кәрі деп.

Толық

Шалдар туралы

  • 0
  • 0

Шалдық өмір қызық екен өзінше,
Аштым міне сол өмірдің қақпасын.
Арман қалай қажыдым деп тоқтасын
Жүрек шіркін дамыл таппай жатқасын.

Толық

Парижде

  • 0
  • 0

Париж. Вокзал. Экспресс тоқтады.
Күн орнында Юпитерлер оттары.
Түнгі ауадан тамылжыған
«Париж, Париж!» - дейді бір ән.

Толық

Қарап көріңіз