Өлең, жыр, ақындар

Адам

  • 21.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1493
***
Өтіп жатыр күндер жосып бөгелмей,
Уақыт шіркін ағытылған көгендей.
Тозса да адам тұрып бағар жығылмай,
Қирағанша қасарысқан емендей.
***
Адам түк те сезбейді құя ілгері,
Бірдем әрі болғанда, бірдем бері.
Түсіп жүріп әркімнің ізіне біз,
Тозып біткен жапырақтай үзілеміз.
***
Адам тозса аянышты - ақ сымбатты:
Кетеді екен көнін уақыт құрғатып.
Қалқан құлақ, қоңқақ мұрын мүжіліп,
Қазады екен тілі ғана кіжініп.
***
Аңсап көрсең бір сағынған жаныңды,
Толқын ойдан туады өлең жалынды.
Іштен дұға оқығандай үнсіз – ақ
Айтып-айтып жібересің барыңды.
***
Қайтем мен тасбақа боп көп жасайтын,
Көрмейтін көңілім шарлар көгімді айқын,
Осы бір қысқа өмірімнің өзі қызық,
Өткізер достарыммен өлең айтып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғани монологы

  • 0
  • 0

– Революция от пен оқтан жаралған
«Ғани!» деді, атымды атап шақырды.
Түстім келіп күркіреген майданға –
Зор майданға - қан майданға ақырғы.

Толық

Осы адам

  • 0
  • 0

Қуанам мен қараймын да таңданып,
Ажарында, я жанында кірбең жоқ,
Ішінде оның тұрған шығар шам жанып.
Ішінде оның тұрған шығар шам жанып,

Толық

Қара теңізге

  • 0
  • 0

Теңіз, теңіз, Қара теңіз!
Туғандайсың көкпен егіз.
Өзгерілмес өз күйінде
Жатырсың бір жарты дүние,

Толық

Қарап көріңіз